ΘΕΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 2012

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ 2012

Γ1.

Άντρες στρατιώτες και των Αθηναίων και των άλλων συμμάχων, ο αγώνας που πρόκειται να διεξαχθεί θα είναι ομοίως κοινός σε όλους για χάρη της σωτηρίας και  της πατρίδας το ίδιο  και για καθέναν από εμάς και για τους εχθρούς μας (για καθέναν από εμάς όχι λιγότερο απ’ ό,τι για τους εχθρούς μας). Γιατί, αν τώρα νικήσουμε με τα πλοία (στη ναυμαχία), θα υπάρχει η δυνατότητα στον καθένα να ξαναδεί τη δική του πόλη που βρίσκεται κάπου. Δεν πρέπει λοιπόν να αποθαρρύνεστε  κι ούτε να παθαίνετε   ό,τι ακριβώς  οι πιο άπειροι από τους ανθρώπους, οι οποίοι, αφού νικηθούν στις πρώτες (πολεμικές) αναμετρήσεις, στη συνέχεια για πάντα  έχουν την προσδοκία  του φόβου όμοια με τις συμφορές τους (βρίσκονται υπό τη διαρκή προσδοκία όμοιας συμφοράς). Αλλά και όσοι από τους Αθηναίους είστε παρόντες, επειδή (που) είστε ήδη πολύ εμπειροπόλεμοι, και όσοι από τους συμμάχους επειδή (που) πάντα εκστρατεύετε μαζί μας, θυμηθείτε τους παραλογισμούς των πολέμων (τα  παράδοξα που συμβαίνουν στους πολέμους).

Γ2.

ἀγών: τοὺς ἀγῶνας

ναυσίν: (ὦ) ναῦ

ὅπερ: αἷσπερ

πρώτοις: προτέροις

σφαλέντες: σφαλεῖσι(ν)

κρατήσωμεν: κράτει

ἐπιδεῖν: ἐφορᾶν

πάσχειν: πείσεται

ἔχουσιν: σχοίην

μνήσθητε: ἐμνήσθησαν

Γ3α.

στρατιῶται: ονοματικός ομοιόπτωτος επιθετικός προσδιορισμός στο ἄνδρες

τῳ: δοτ. προσωπική στο απρόσωπο ρήμα ἔστι

ἀθυμεῖν: υποκ. του απρόσωπου ρήματος χρή, τελικό απρμφ. (υποκ. το ενν. ὑμᾶς)

τῶν ἀνθρώπων: γεν. διαιρετική στο οἱ ἀπειρότατοι

ταῖς ξυμφοραῖς: ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός, δοτική αντικ/κή στο ὁμοίαν

τῶν παραλόγων: αντικείμενο του ρήματος μνήσθητε

Γ3β.

1.    Ὁ Νικίας εἶπεν ὅτι, εἰ κρατήσαιεν/κρατήσειαν, εἴη τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν

2.    Ὁ Νικίας εἶπεν, εἰ κρατήσαιεν/κρατήσειαν, εἶναί τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν

Παρατηρήσεις:

1.    Το ρήμα λέγω συντάσσεται με ειδική πρόταση και με ειδικό απρμφ. (αυτοί είναι οι δύο τρόποι που ζητάει η άσκηση)

2.          Είναι δυνατόν, μολονότι η εξάρτηση  είναι  από ρήμα ιστορικού χρόνου (εἶπεν),   να μην υποστεί αλλοίωση η υπόθεση και να διατηρήσει την υποτακτική (ἢν κρατήσωσι ταῖς ναυσίν)· στην περίπτωση αυτή το περιεχόμενο της υποθετικής πρότασης φανερώνει γνώμη του υποκειμένου της πρότασης και όχι του συγγραφέα ή τονίζεται κάτι ως βέβαιο ή με έμφαση. Για τον ίδιο λόγο και η δευτερεύουσα ειδική πρόταση είναι δυνατόν να εκφέρεται με οριστική και όχι με ευκτική πλαγίου λόγου. 
                  

3. 

  ΣΧΟΛΙΟ: Καλοί μου φίλοι, εκπλήσσομαι κάθε φορά που λέγεται ότι κάποια από τα θέματα που τέθηκαν δεν ήταν sos. Ποιος και με ποιο δικαίωμα ΄΄τζογάρει΄΄ στο μέλλον σας; Αδιανόητο να περιμένετε όλα αυτά τα χρόνια τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και η προετοιμασία σας να είναι ελλιπής επειδή κάποιοι ενερυθρίαστα σας προτείνουν  sos.  Είδατε ποτέ κανέναν απ'αυτούς να αναλαμβάνει κάποια ευθύνη; Κι αν την αναλαμβάνει, υφίσταται κάποιες συνέπειες; Δυστυχώς, το δικό σας μέλλον φαλκιδεύεται. Γι' αυτό κλείστε τ' αυτιά σας στις κάθε είδους σειρήνες και ολοκληρώστε την προετοιμασία σας.Καλή επιτυχία στα υπόλοιπα μαθήματα!

ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ 2012

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΜΑΪΟΥ 2012
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Διδαγμένο κείμενο
Ἀριστοτέλους Ἠθικὰ Νικομάχεια (Β3, 1-2/Β6, 1-4)
Σημεῖον δὲ δεῖ ποιεῖσθαι τῶν ἕξεων τὴν ἐπιγινομένην ἡδονὴν ἢ λύπην τοῖς ἔργοις· ὁ μὲν γὰρ ἀπεχόμενος τῶν σωματικῶν ἡδονῶν καὶ αὐτῷ τούτῳ χαίρων σώφρων, ὁ δ’ ἀχθόμενος ἀκόλαστος, καί ὁ μὲν ὑπομένων τὰ δεινὰ καὶ χαίρων ἢ μὴ λυπούμενός γε ἀνδρεῖος, ὁ δὲ λυπούμενος δειλός. Περὶ ἡδονὰς γὰρ καὶ λύπας ἐστὶν ἡ ἠθικὴ ἀρετή· διὰ μὲν γὰρ τὴν ἡδονὴν τὰ φαῦλα πράττομεν, διὰ δὲ τὴν λύπην τῶν καλῶν ἀπεχόμεθα. Διὸ δεῖ ἦχθαί πως εὐθὺς ἐκ νέων, ὡς ὁ Πλάτων φησίν, ὥστε χαίρειν τε καὶ λυπεῖσθαι οἷς δεῖ· ἡ γὰρ ὀρθὴ παιδεία αὕτη ἐστίν.
Δεῖ δὲ μὴ μόνον οὕτως εἰπεῖν, ὅτι ἕξις, ἀλλὰ καὶ ποία τις. Ῥητέον οὖν ὅτι πᾶσα ἀρετή, οὗ ἂν ᾖ ἀρετή, αὐτό τε εὖ ἔχον ἀποτελεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ εὖ ἀποδίδωσιν, οἷον ἡ τοῦ ὀφθαλμοῦ ἀρετὴ τόν τε ὀφθαλμὸν σπουδαῖον ποιεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ· τῇ γὰρ τοῦ ὀφθαλμοῦ ἀρετῇ εὖ ὁρῶμεν. Ὁμοίως ἡ τοῦ ἵππου ἀρετὴ ἵππον τε σπουδαῖον ποιεῖ καὶ ἀγαθὸν δραμεῖν καὶ ἐνεγκεῖν τὸν ἐπιβάτην καὶ μεῖναι τοὺς πολεμίους. Εἰ δὴ τοῦτ’ ἐπὶ πάντων οὕτως ἔχει, καὶ ἡ τοῦ ἀνθρώπου ἀρετὴ εἴη ἂν ἡ ἕξις ἀφ’ ἧς ἀγαθὸς ἄνθρωπος γίνεται καὶ ἀφ’ ἧς εὖ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον ἀποδώσει. Πῶς δὲ τοῦτ’ ἔσται,... ὧδ’ ἔσται φανερόν, ἐὰν θεωρήσωμεν ποία τίς ἐστιν ἡ φύσις αὐτῆς.
Α1. Από το παραπάνω κείμενο να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση του αποσπάσματος:
«Περὶ ἡδονὰς γὰρ ... τὸ ἑαυτοῦ ἔργον ἀποδώσει.»
                                                                                       Μονάδες 10
B. Να απαντήσετε στις ακόλουθες ερωτήσεις:
Β1. Ποια είναι η σχέση ηθικής αρετής και ηδονής-λύπης και πώς την εξηγεί ο Αριστοτέλης στο κείμενο που σας δίνεται;
                                                                                        Μονάδες 15
Β2. Ἕξις, ἀρετή, ἔργον: α) να προσδιορίσετε το περιεχόμενο των όρων (μονάδες 9) και β) να εξηγήσετε τη μεταξύ τους σχέση με βάση το κείμενο που σας δίνεται (μονάδες 6).
                                                                                       Μονάδες 15
Β3. Ποια ήταν η σχέση του Αριστοτέλη με τους συναδέλφους του στην Ακαδημία και πώς αυτή εξηγείται;
                                                                                       Μονάδες 10
Β4. Να βρείτε στο παραπάνω διδαγμένο κείμενο μία ετυμολογικά συγγενή λέξη, απλή ή σύνθετη, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις της νέας ελληνικής:
σχεδόν, αχάριστος, ασήμαντος, ενδεής, πρόφαση, διαμονή, άρτιος, τελεσίδικος, δημαγωγός, καταδρομικό.
                                                                                        Μονάδες 10
Γ. Αδίδακτο κείμενο
Θουκυδίδου Ἱστοριῶν VII, 61
Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων τε καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ μὲν ἀγὼν ὁ μέλλων ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν ἔσται περί τε σωτηρίας καὶ πατρίδος ἑκάστοις οὐχ ἧσσον ἢ τοῖς πολεμίοις· ἢν γὰρ κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν. ἀθυμεῖν δὲ οὐ χρὴ οὐδὲ πάσχειν ὅπερ οἱ ἀπειρότατοι τῶν ἀνθρώπων, οἳ τοῖς πρώτοις ἀγῶσι σφαλέντες ἔπειτα διὰ παντὸς τὴν ἐλπίδα τοῦ φόβου ὁμοίαν ταῖς ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ’ ὅσοι τε Ἀθηναίων πάρεστε, πολλῶν ἤδη πολέμων ἔμπειροι ὄντες, καὶ ὅσοι τῶν ξυμμάχων, ξυστρατευόμενοι αἰεί, μνήσθητε τῶν ἐν τοῖς πολέμοις παραλόγων.
Γ1. Να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση του παραπάνω κειμένου.
                                                                                    Μονάδες 20
Γ2. Να γράψετε στο τετράδιό σας τον τύπο που ζητείται για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
ἀγὼν : την αιτιατική πληθυντικού
ναυσίν : την κλητική ενικού
ὅπερ : τη δοτική πληθυντικού στο θηλυκό γένος
πρώτοις : τον ίδιο τύπο στον συγκριτικό βαθμό
σφαλέντες : τη δοτική πληθυντικού στο ίδιο γένος
κρατήσωμεν : το β΄ ενικό πρόσωπο της προστακτικής του ενεστώτα στην ίδια φωνή
ἐπιδεῖν : το απαρέμφατο του ενεστώτα στην ίδια φωνή
πάσχειν : το γ΄ ενικό πρόσωπο της οριστικής του μέλλοντα
ἔχουσιν : το α΄ ενικό πρόσωπο της ευκτικής του αορίστου β΄ στην ίδια φωνή
μνήσθητε : το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο της οριστικής του ίδιου χρόνου.
                                                                                     Μονάδες 10
Γ3α. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των παρακάτω τύπων:
στρατιῶται, τῳ, ἀθυμεῖν, τῶν ἀνθρώπων, ταῖς ξυμφοραῖς, τῶν παραλόγων (μονάδες 6).
Γ3β. «ἢν κρατήσωμεν ταῖς ναυσίν, ἔστι τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν»: να μεταφέρετε το παραπάνω χωρίο στον πλάγιο λόγο (και με τους δύο τρόπους) εξαρτώντας το από τη φράση «Ὁ Νικίας εἶπεν» (μονάδες 4).                                                                                      Μονάδες 10

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ ΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 2012

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΕΕ (ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ) ΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ 2012

Α1.  Πεζολογία: καθημερινό λεξιλόγιο (κάπως ξέρεις...)

 ανισοσύλλαβος στίχος

 ανισόστιχες στροφές

 απουσία ομοιοκαταληξίας

Ιδιότυπη γλώσσα  ιδιωματισμοί (κάμνουνε)

λόγιες λέξεις (είς σε, Ποιήσεως, του άλγους, έν Φαντασία καί Λόγω, κ.ά.)

Σύμβολα: φάρμακα, μαχαίρι, πληγή, κ.ά.

Β1.  Ο  μακροσκελής  τίτλος σε  σχέση  με  το  ποίημα  δίνει την εντύπωση κάποιας ιστορικότητας. Χωρίζεται με την άνω τελεία σε δύο άνισα μέρη:

 Το α' μέρος πληροφορεί:

•        για το συναίσθημα ενός προσώπου

•        για το πρόσωπο: Ιάσων Κλεάνδρου

•        για την ιδιότητα του πρόσωπου: ποιητής

•        για το χώρο: Κομμαγηνή (βλέπε σχόλιο σχολικού βιβλίου)

To β' μέρος υποστηρίζει, συμπληρώνει και. δίνει έμφαση στην εποχή των ανακατατάξεων

Με τον τίτλο ο ποιητής αποδίδει το συναίσθημα στον ανύπαρκτο Ιάσωνα: 1) για να μην ομολογήσει την προσωπική θλίψη, 2) για να προσδώσει διαχρονικότητα στη θλίψη από τη γήρανση και τον ιαματικό χαρακτήρα της τέχνης, 3) για να αποστασιοποιηθεί από το προσωπικό του βίωμα και να το περιγράψει αντικειμενικά, 4) για να το συγκεκριμε­νοποιήσει αποδίδοντας το σε επώνυμο πρόσωπο και μάλιστα ομότεχνο, 5) για να σχολιάσει την εποχή του ανατρέχοντας στο παρελθόν, 6) για να απαλλάξει τη λέξη «μελαγχολία» από τις ρομαντικές και συμβολιστικές υπερβολές.

Β2.

•        α' ενικό πρόσωπο

•        εξομολογητικός χαρακτήρας

•        β ενικό πρόσωπο: θεατρικότητα

•        μεταφορές (πληγή,  μαχαίρι,  κ.ά.):  υπαινικτική απόδοση του πόνου

•        προσωποποίηση (Ποιήσεως, Φαντασία, Λόγω): θεοποίηση, μαγικές ιδιότητες, έμφαση

•        αναστροφή και υπερβατό (νάρκης του άλγους δοκιμές): έμφαση στην  νάρκωση του πόνου

•        υπαλλαγή (φριχτό μαχαίρι αντί φριχτή  πληγή): έμφαση στην καταλυτική δύναμη της φθοράς του χρόνου

•        επανάληψη   λέξεων  (πληγή   και  μαχαίρι):   επίταση   του πόνου

•   επανάληψη του δευτέρου στίχου στον έβδομο για έμφαση.

Γ1

•        Απόγνωση του ποιητικού υποκειμένου

•        Προσφυγή στην προσωποποιημένη τέχνη και αιτιολόγηση της

•        Τα ιαματικά φάρμακα: αμφίσημη λέξη - φαρμάκια

•        Τα μέσα της ποιήσεως: Φαντασία, Λόγος

•        Μείωση της απολυτότητας των απόψεων.

Δ1

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

•  Ποιήματα για την ποίηση.
•  Ο εξομολογητικός χαρακτήρας
•   Η βιωματικότητα
•   Η φθορά του χρόνου (τό γήρασμα του σώματος     στην ηλικία μου χιονίζει .., )
•   Ο πόνος (πληγή από φριχτό ... , τον πόνο)          
•   Οι ιατρικοί όροι (φάρμακα, επίδεσμοι)    
•   Η άμυνα απέναντι στη φθορά (εις σε προστρέχω, ..., σά να΄θελα να προφυλαχτώ ...)
•   Η μοναξιά και η απόγνωση (Δεν εχω εγκαρτέρησι καμιά, ανάμεσα σας κι ολομόναχος)
•   Η επιδίωξη των δημιουργών (νεότητα και υστεροφημία, αιωνιότητα και ακατόρθωτο)

ΔΙΑΦΟΡΕΣ

•   Αφηγητής: προσωπείο ( στον Καβάφη)- αυτοβιογραφικός (Λειβαδίτης)
•   Πρόσωπα: στη «Μελαγχολία..,» το ποιητικό  υποκείμενο διαλέγεται    με την Ποίηση, στην «Αυτοβιογραφία» με τους     πολλούς
•   Στη   «Μελαγχολία...»   προσωποποιούνται   έννοιες,   στην      «Αυτοβιογραφία» τα πρόσωπα είναι υπαρκτά
•  Το    ποιητικό    υποκείμενο    στη    "Μελαγχολία"    δεν παραιτείται από τη ζωή, ενώ στην «Αυτοβιογραφία» την     απαρνιέται (αναχωρητής)
•   Επίσης στη «Μελαγχολία...» η ποίηση παρουσιάζεται ως  χρήσιμη, ενώ αυτό δεν συμβαίνει στην «Αυτοβιογραφία».

ΘΕΜΑΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2012

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25 ΜΑΪΟΥ 2012

ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ

Κωνσταντῖνος Καβάφης

Μελαγχολία τοῦ Ἰάσωνος Κλεάνδρου

ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.Χ.

Τό γήρασμα τοῦ σώματος καί τῆς μορφῆς μου

εἶναι πληγή ἀπό φρικτό μαχαῖρι.

Δέν ἔχω ἐγκαρτέρησι καμιά.

Εἰς σέ προστρέχω Τέχνη τῆς Ποιήσεως,

πού κάπως ξέρεις ἀπό φάρμακα·

νάρκης τοῦ ἄλγους δοκιμές, ἐν Φαντασίᾳ καί Λόγῳ.

Εἶναι πληγή ἀπό φρικτό μαχαῖρι. ⎯

Τά φάρμακά σου φέρε Τέχνη τῆς Ποιήσεως,

πού κάμνουνε ⎯ για λίγο ⎯ νά μή νοιώθεται ἡ πληγή. (1921)

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Α1. Τρία από τα βασικά γνωρίσματα της ποίησης του Κ. Καβάφη είναι η πεζολογία, η ιδιότυπη γλώσσα και η χρήση συμβόλων. Για το κάθε ένα από τα παραπάνω γνωρίσματα να γράψετε ένα αντίστοιχο παράδειγμα από το ποίημα που σας δόθηκε.

Μονάδες 15

Β1. Στο ποίημα, σύμφωνα με τον Στέφανο Διαλησμά, «έχουμε ένα δυσανάλογα μεγάλο τίτλο (με προσεκτικά τοποθετημένη στίξη, ώστε να προβάλλει τα μέρη από τα οποία απαρτίζεται) που υποστηρίζει και συμπληρώνει ποικιλοτρόπως το ποίημα». Να τεκμηριώσετε την παραπάνω άποψη αιτιολογώντας τη συγκεκριμένη επιλογή του τίτλου από τον ποιητή.

Μονάδες 20

Β2. Να επισημάνετε στο ποίημα τέσσερα διαφορετικά εκφραστικά μέσα (μονάδες 8) και να ερμηνεύσετε τη λειτουργία τους (μονάδες 12).

Μονάδες 20

Γ1. Να σχολιάσετε τους παρακάτω στίχους σε ένα κείμενο 100-120 λέξεων:

Εἰς σέ προστρέχω Τέχνη τῆς Ποιήσεως,

πού κάπως ξέρεις ἀπό φάρμακα·

νάρκης τοῦ ἄλγους δοκιμές, ἐν Φαντασίᾳ καί Λόγῳ.

Μονάδες 25

Δ1. Να συγκρίνετε ως προς το περιεχόμενο το ποίημα του Κ. Καβάφη Μελαγχολία τοῦ Ἰάσωνος Κλεάνδρου ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.Χ. με το παρακάτω ποίημα του Τ. Λειβαδίτη Αυτοβιογραφία, εντοπίζοντας (μονάδες 5) και σχολιάζοντας (μονάδες 15) τρεις ομοιότητες και δύο διαφορές μεταξύ των δύο ποιημάτων.

Μονάδες 20

Τάσος Λειβαδίτης

Αυτοβιογραφία

Ἄνθρωποι ποὺ δὲ γνώρισα ποτὲ μοῦ δώσαν τὸ αἷμα μου καὶ

τ’ ὄνομά μου,

στὴν ἡλικία μου χιονίζει, χιονίζει ἀδιάκοπα

μιὰ κίνηση πάντα σὰ νἄθελα νὰ προφυλαχτῶ ἀπὄνα

χτύπημα

δίψασα γιὰ ὅλη τὴ ζωή, κι ὅμως τὴν ἄφησα

γιὰ ν’ ἁρπαχτῶ ἀπ’ τὰ πελώρια ἀγκάθια τῆς αἰωνότητας,

ἡ σάρκα μου ἕνας ἐπίδεσμος γύρω ἀπ’ τὸ αὐριανό μου

τίποτα

κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μὲ βοηθήσει στὸν πόνο μου

ἐκτὸς ἀπ’ τὸν ἴδιο μου τὸν πόνο ⎯ εἶμαι ἐδῶ, ἀνάμεσά σας,

κι ὁλομόναχος,

κ’ ἡ ποίηση σὰ μιὰ μεγάλη ἀλήθεια, ποὺ τὴν ἀνακαλύπτεις

ὕστερ’ ἀπὸ χρόνια,

ὅταν δὲν μπορεῖ να σοῦ χρησιμέψει πιὰ σὲ τίποτα.

Ἐπάγγελμά μου: τὸ ἀκατόρθωτο.

Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, τ. 1, Αθήνα, Εκδόσεις Κέδρος,

2003, σ. 429.