Ο σύγχρονος μαθητής και οι αξίες του σχολείου

Κύριε διευθυντά
Τα παιδιά μας είναι το μέλλον μας, το μέλλον του τόπου μας.

Στη δύσκολη εποχή μας αναζητούμε με αγωνία και ευθύνη:

• Τους καλύτερους όρους για τη σωστή προσαρμογή τους στο σύγχρονο περιβάλλον.

• Τα θεμέλια της ψυχής τους, την ηθική και την πνευματική τους «αρματωσιά».

Και επειδή αυτό κρίνεται σε μεγάλο βαθμό στην τρυφερή ηλικία, αρχίζουμε το σμίλευμα της ψυχής από τα πρώτα τους βήματα, στηριζόμενοι σε βασικές αρχές και κατευθύνσεις που θα τους επιτρέψουν να απαντήσουν δημιουργικά στις απαιτήσεις, στα προβλήματα, στις αντιφάσεις και στις συγχύσεις των δύσκολων καιρών μας.

Το «Αγωγής Εγκόλπιον» σηματοδοτεί τον προσανατολισμό μας σ’ αυτή την καθοριστική πτυχή της συνολικής παιδευτικής διαδικασίας. Δεν στοχεύουμε στο «καλούπωμα» της παιδικής ψυχής μέσα από τυπικούς κανόνες και εντολές, αυταρχικές υποδείξεις και απαγορεύσεις. Σμιλεύουμε ψυχές ελεύθερων ανθρώπων, ξέροντας πως η αληθινή ελευθερία έχει μέσα της αρμονία, ρυθμό και τάξη, πως η αληθινή ελευθερία και η συνειδητή πειθαρχία δεν αλληλοαναιρούνται, αλλά συνυπάρχουν αλληλοπροσδιοριζόμενες.

Αρνούμενοι την ασυδοσία και τη σύγχυση, τον αυταρχισμό και την περιχαράκωση, επιλέγουμε τον δρόμο της ελευθερίας και οδηγούμε αυτές τις πρώτες γενιές της «παγκοσμιοποίησης» στην κατάκτηση της ταυτότητάς τους και της προσωπικότητάς τους.

Το επίπεδο αλλά και η ποιότητα της οργάνωσης και της πειθαρχίας ενός σχολείου διασφαλίζει και διακονεί και την ποιότητα της ζωής των εκπαιδευτικών που καθημερινά ιερουργούν στον ιερό χώρο που λέγεται σχολείο και βελτιώνει στον μέγιστο βαθμό την αποτελεσματικότητά τους.
Ο χώρος της εργασίας των εκπαιδευτικών, το σχολείο, είναι το δεύτερο σπίτι τους. 

Αλήθεια, μπορείς να ζήσεις σε ένα ανοικοκύρευτο σπίτι; 

Μπορείς να ξεκουραστείς, να στοχαστείς, να οραματιστείς και να σχεδιάσεις ενέργειες που θα βελτιώνουν τη ζωή σου; 

Για να απαντήσουμε στο βαθυστόχαστο αυτό ερώτημα, ας αφουγκραστούμε πώς ένα παιδί προσδιορίζει και εξωτερικεύει τα πιστεύω του για τον χώρο του σχολείου: «Στους χώρους του σχολείου ζω πολλές ώρες. Μαθαίνω, σκέφτομαι, παίζω, χαίρομαι. Δημιουργώ φιλίες και χτίζω συνεργασίες. Είμαι πολύ σημαντικός για το σχολείο μου και το σχολείο μου είναι πολύ σημαντικό για μένα. Με τη βοήθεια της οικογένειάς μου και του σχολείου μου διαμορφώνω ένα σύνολο κανόνων, τις ηθικές αρχές μου και αξίες, με τη βοήθεια των οποίων θα πορευτώ στη ζωή μου. Αγαπώ την πατρίδα μου και τιμώ και σέβομαι τα σύμβολά της. Ακόμη σέβομαι άλλες χώρες και τους λαούς τους.

Πιστεύω ότι η ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό για τον άνθρωπο. Γι’ αυτό προσπαθώ πάντα να ζω ελεύθερος και να σέβομαι την ελευθερία των άλλων. Ξέρω πως όταν κάποιος σέβεται την ελευθερία του άλλου, πειθαρχεί στους κανόνες – νόμους που η ανθρώπινη ομάδα (οικογένεια – σχολείο – πολιτεία) έχει ορίσει. Ελευθερία χωρίς πειθαρχία δεν υπάρχει.

Με τη βοήθεια της οικογένειάς μου και του σχολείου μου θέτω υψηλούς στόχους που είναι πάντα συμβατοί με τη δημιουργικότητά μου και την ευαισθησία μου. Τα εργαλεία μου για την επίτευξη των υψηλών στόχων είναι: ευγένεια, εργατικότητα, συνέπεια και συνεργασία. Ετσι, νιώθω πάντα ευτυχισμένος με τον εαυτό μου και η οικογένειά μου και το σχολείο μου με μένα».

Χτίζοντας έναν πύργο με αρχές και αξίες που θα ενστερνιστούν οι μαθητές μας, το σχολείο μας θα γίνει ένας μικρός παράδεισος. Εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς θα αποκτήσουν ένα ιερό εγκόλπιο, που θα δίνει ζωή σε όλους και θα κάνει το τρίπτυχο αυτό χαρούμενο και δημιουργικό. Η χαρά είναι το όπλο της δημιουργίας και η δημιουργία είναι η χαρά της ζωής

 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ Γενικός διευθυντής

30.03.2021 • 22:00

 

Τα θαυματουργά υλικά που θα αλλάξουν την τεχνολογία και τη ζωή μας

Για περισσότερο από 70 χρόνια η σιλικόνη είναι ένα υλικό πολύτιμο για τα ηλεκτρονικά προϊόντα και τον κλάδο τεχνολογίας, βασικό συστατικό σε προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά από τους desktop υπολογιστές έως τα έξυπνα κινητά. Είναι ένα υλικό χωρίς το οποίο ολόκληρη η ψηφιακή επανάσταση ή ακόμη και η αποθήκευση των εμβολίων κατά της Covid-19 δεν θα ήταν δυνατά.

Ωστόσο ίσως έφτασε η ώρα να αντικατασταθεί. Ο κλάδος της τεχνολογίας βρίσκεται σε αναζήτηση νέων θαυματουργών υλικών που θα μπορούσαν να συνδυάσουν τις ικανότητές της, αλλά και να μην έχουν τους περιορισμούς της.

Ομάδες ερευνητών με φυσικούς, χημικούς και μηχανικούς πειραματίζονται με ουσίες, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στους μικροεπεξεργαστές. Περιλαμβάνουν το γραφένιο, τον μαύρο φώσφορο, διχαλκογενίδια και νανοφύλλα βορίου του νιτρίου. Είναι γνωστά ως δισδιάστατα (2-D) υλικά. Έως και πριν από 20 χρονια ήταν εν πολλοίς άγνωστα, αλλά πλέον τα βρίσκουμε συνεχώς στα εργαστήρια.

Οι εργαστηριακές έρευνες έχουν ήδη παράξει αποτελέσματα και κάποια από αυτά τα υλικά τα συναντάμε ήδη σε προϊόντα στην αγορά. Αλλά η μεγάλη «έκρηξη» αναμένεται να έρθει μέσα στην επόμενη δεκαετία, με τα υλικά αυτά να προσφέρουν νέες τεράστιες δυνατότητες στα γκάτζετ μας. Μεταξύ άλλων η αγορά προσδοκά mode νυχτερινής όρασης στα smartphone και μικροεπεξεργαστές 10 φορές ταχύτερους και ενεργειακά πιο αποδοτικούς σε σχέση με τους σημερινούς. Οι νέες δυνατότητες θα μπορούσαν με τη σειρά τους να επιτρέψουν νέες μορφές διάδρασης ανθρώπων- μηχανών, όπως συστήματα επαυξημένης πραγματικότητας ενσωματωμένα στα γυαλιά, που φοράμε στην καθημερινότητά μας.

Ένα παιδί μετράει τραύματα λόγω σχολικού εκφοβισμού

 Οι ειδικοί προειδοποιούν για τον κίνδυνο ο εκφοβισμός να γίνει κάτι σαν προσωπικό στίγμα στα παιδιά.

 «Γεια σας, χρειάζομαι βοήθεια. Δεν θέλω να ξαναπάω στο σχολείο». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια με τα οποία ο 10χρονος Γιώργος έλυσε τη σιωπή του για το μαρτύριο που βίωνε καθημερινά. Αν και είχε πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού επί σειράν ετών, δεν έβρισκε το θάρρος να μιλήσει. Ολα ξεκίνησαν στα επτά, όταν οι συμμαθητές του άρχισαν να τον χλευάζουν λόγω της αγάπης του για τον χορό. Στην αρχή πίστευε ότι ήταν για πλάκα, ωστόσο, μέρα με τη μέρα αισθανόταν ολοένα μεγαλύτερη απόρριψη και θλίψη. Είχε χάσει τον ύπνο του. Εφτασε στο σημείο να μην μπορεί να συγκεντρωθεί σε καμία δραστηριότητα και προφασιζόταν πόνους για να μην πάει στο σχολείο. Κλείστηκε στον εαυτό του, απέφευγε κάθε κοινωνική συναναστροφή. Μέχρι τη στιγμή κατά την οποία αποφάσισε να απευθυνθεί μέσω τον γονιών του σε έναν σύμβουλο του προγράμματος «Live Without Bullying».

«Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Κέντρου Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού για την πρόληψη και αντιμετώπιση του σχολικού και διαδικτυακού εκφοβισμού. Απευθύνεται σε παιδιά 13-18 ετών, αλλά και σε γονείς και εκπαιδευτικούς. Στον πυρήνα των υπηρεσιών του προγράμματος βρίσκεται η πλατφόρμα www.livewithoutbullying.com, μέσω της οποίας παρέχονται δωρεάν και ανώνυμα υπηρεσίες συμβουλευτικής από ψυχολόγους», δηλώνει στην «Κ» η κ. Αντωνία Τορρένς, εκπαιδευτική ψυχολόγος και ιδρύτρια του προγράμματος.

Στην περίπτωση του Γιώργου χρειάστηκαν περίπου δύο μήνες και διαδικτυακές συνεδρίες 2-3 φορές την εβδομάδα για να καταφέρει να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Πλέον, οι επιδόσεις του στο σχολείο είναι ικανοποιητικές και καταφέρνει να συναναστρέφεται τους συμμαθητές του χωρίς να φοβάται. «Τα παιδιά δεν εμπιστεύονται εύκολα να μιλήσουν. Αρχικά θεωρούν ότι πρόκειται για κάτι παροδικό. Επίσης, φοβούνται ότι αν δείξουν τα πραγματικά τους συναισθήματα θα εκτεθούν στους συνομηλίκους τους. Θα πέσουν στα μάτια των γονιών τους. Ανησυχούν ότι αν αναφέρουν το περιστατικό στο σχολείο, οι γονείς με έναν ακατάλληλο χειρισμό μπορεί να κάνουν τα πράγματα χειρότερα και η ζωή τους να γίνει μια κόλαση», εξηγεί η κ. Τορρένς και προειδοποιεί για τον κίνδυνο ο εκφοβισμός, χωρίς τα κατάλληλα μέτρα, να γίνει κάτι σαν προσωπικό στίγμα που ενδεχομένως να συνοδεύει τα παιδιά σε όλη τους τη ζωή. «Ο εκφοβισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, είναι σωματικός, είναι ψυχολογική βία, είναι αποκλεισμός από τον κοινωνικό περίγυρο, υπάρχει ο ομοφοβικός εκφοβισμός και φυσικά ο διαδικτυακός, όπου τα ποσοστά είναι πολύ υψηλά», συμπληρώνει.

H καταγγελία από μαθητές, γονείς ή εκπαιδευτικούς γίνεται ανώνυμα και δωρεάν όλο το 24ωρο και τις επτά ημέρες της εβδομάδας. Η επικοινωνία υλοποιείται μέσω του υπολογιστή ή μέσω της εφαρμογής που είναι προς το παρόν διαθέσιμη μόνο για κινητά με λογισμικό android. Από την έναρξη της λειτουργίας της, το 2015, η πλατφόρμα έχει υποστηρίξει περισσότερους από 30.000 μαθητές σε όλη την Ελλάδα, ενώ πάνω από 400 εκπαιδευτικοί έχουν παρακολουθήσει διαδικτυακά μαθήματα για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν όχι μόνο να αντιμετωπίσουν, αλλά και να προλάβουν φαινόμενα εκφοβισμού.

Αφορμή για σχολικό εκφοβισμό, όπως εξηγεί η κ. Τορρένς, αποτέλεσε και η χρήση μάσκας στα σχολεία: «Υπάρχουν δύο βασικοί παράγοντες στους οποίους οφείλεται αυτό. Ο ένας έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα παιδιά και οι έφηβοι παίρνουν σχετικά αψήφιστα τα προβλήματα και ο άλλος έχει να κάνει με την ίδια τη φύση προέλευσης του εκφοβισμού. Οτι δηλαδή στοχεύει στο να πληγώσει όποιον έχει κάποιο χαρακτηριστικό που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα». (Θεοδώρα Βασιλοπούλου , ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 

 

Οι ωκεανοί, βασικός ρυθμιστής του καιρού και της κλιματικής αλλαγής -Ο ρόλος τους στην παγκόσμια οικονομία

Οι ωκεανοί, το κλίμα και ο καιρός ήταν το κεντρικό θέμα του φετινού εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας Μετεωρολογίας.

Στο πλαίσιο αυτό, το εργαστήριο Φυσικής Ατμόσφαιρας του Πανεπιστημίου Πατρών συνδιοργάνωσε διαδικτυακή εκδήλωση, με το εργαστήριο Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας του τμήματος Γεωλογίας.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε στην διαδικτυακή εκδήλωση, ο καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και του εργαστηρίου Φυσικής Ατμόσφαιρας, Αθανάσιος Αργυρίου, «η θεματική του φετινού εορτασμού, αναδεικνύει τη σημασία την οποία αποδίδει ο παγκόσμιος οργανισμός Μετεωρολογίας στους ωκεανούς, αφού όταν συζητάμε για καιρό και κλίμα, όλοι μας συνήθως θεωρούμε ότι είναι κάτι που συμβαίνει στην ατμόσφαιρα, αλλά αγνοώντας τους ωκεανούς, αφήνουμε εκτός ένα μεγάλο μέρος του αντικειμένου».

Σύμφωνα με τον καθηγητή, «οι ωκεανοί καλύπτουν το 70% της επιφανείας της υδρογείου, αποτελώντας βασικό ρυθμιστή του καιρού, του κλίματος και της αλλαγής του, ενώ παράλληλα είναι καθοριστικός ο ρόλος τους στην παγκόσμια οικονομία, αφού το 90% του εμπορίου παγκοσμίως διακινείται δια θαλάσσης, ενώ το 40% του πληθυσμού παγκοσμίως κατοικεί σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από τις ακτές».

Απαντώντας ο Αθανάσιος Αργυρίου στο ερώτημα του ΑΠΕ – ΜΠΕ, για το αν ωκεανοί επηρεάζουν και κατά πόσο το κλίμα και τον καιρό στην χώρα μας, σημείωσε:

«Οι θερμοδυναμικές και χημικές παράμετροι των ωκεανών, επηρεάζουν το παγκόσμιο κλίμα. Δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί η επίδρασή τους ανά χώρα. Το κλίμα της Ελλάδας, όπως και κάθε χώρας, αποτελεί μέρος του παγκοσμίου κλίματος. Όταν το δεύτερο διαταράσσεται, διαταράσσονται και οι κλιματικές συνθήκες στις διάφορες περιοχές, όχι με τον ίδιο, κατ' ανάγκην τρόπο.»

Επίσης, όπως επεσήμανε ο καθηγητής, «οι Εθνικές Μετεωρολογικές Υπηρεσίες, αλλά και ερευνητές, παρακολουθούν πλέον συστηματικά τους ωκεανούς και τις αλλαγές τους και παράλληλα δημιουργούν μαθηματικά πρότυπα της αλληλεπίδρασής τους με την ατμόσφαιρα».

Στο πλαίσιο αυτό, συνέχισε ο Αθανάσιος Αργυρίου, «παρέχουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών, ξεκινώντας από την εξειδικευμένη πρόγνωση καιρού για τις θάλασσες και την ασφάλεια στη ναυσιπλοΐα και στη ζωή σε παράκτιες περιοχές, μέχρι την διαχείριση των παράκτιων περιοχών».

Μάλιστα, αναφερόμενος στην κλιματική αλλαγή τόνισε ότι «οι αυξανόμενες επιπτώσεις της, καθιστούν την παρατήρηση των ωκεανών, την έρευνα και την ανάπτυξη των συναφών υπηρεσιών, επιτακτικότερη από ποτέ».

Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Αθανάσιος Αργυρίου, «η παρακολούθηση των ωκεανών είναι επιτακτική, δεδομένου ότι τα στοιχεία των ωκεανών, όπως θερμοκρασία επιφανείας, αλλά και σε βάθος, διαλελυμένα αέρια, αλατότητα κ.λ.π. υπεισέρχονται ως παράμετροι στα μαθηματικά πρότυπα καιρού και κλίματος».

Παράλληλα, ο καθηγητής σημείωσε μιλώντας στην εκδήλωση, ότι «η σημασία την οποία αποδίδει ο παγκόσμιος οργανισμός Μετεωρολογίας στους ωκεανούς, σηματοδοτεί ταυτόχρονα την έναρξη της δεκαετίας των Ηνωμένων Εθνών, με θέμα την Επιστήμη των Ωκεανών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη».

«Αυτή η δεκαετία», όπως είπε ο καθηγητής, «έχει ως στόχο την ενίσχυση των προσπαθειών για την περαιτέρω ανάπτυξη και εφαρμογή της επιστήμης των ωκεανών – μέσω καινοτόμων ιδεών – ως βάση υποστήριξης της βιώσιμης ανάπτυξης» και πρόσθεσε:

«Ο παγκόσμιος οργανισμός Μετεωρολογίας, ως η υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, τον καιρό και το νερό, δεν μπορεί παρά να προσπαθήσει να ενισχύσει δράσεις που έχουν ως στόχο την καλύτερη κατανόηση της αλληλένδετης σχέσης ωκεανού – καιρού – κλίματος. Κάτι τέτοιο θα συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση του κόσμου στον οποίο ζούμε, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και παράλληλα θα βοηθήσει τα κράτη να προφυλάξουν ζωές και περιουσίες - ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο φυσικών καταστροφών – και να διατηρήσουν βιώσιμη οικονομία».

Πηγή: iefimerida.gr

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ για 1821

 

«Το 1821 μας έμαθε ότι είναι καλύτερα να πεθαίνω όρθιος παρά να ζω 

γονατιστός. Όποιος διχασμός κι αν υπάρχει οι Έλληνες είναι ένας λαός

και είναι πάντα ο ίδιος».

Ισπανία: Νόμιμη -υπό αυστηρές προϋποθέσεις- η ευθανασία

 Το ισπανικό κοινοβούλιο ενέκρινε οριστικά τη νομιμοποίηση της ευθανασίας και της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και έτσι η Ισπανία γίνεται μια από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο και η τέταρτη στην Ευρώπη που επιτρέπει σε έναν ασθενή που πάσχει από ανίατη ή εκφυλιστική νόσο να πεθάνει βάζοντας τέλος στα δεινά του.

Ο νόμος, που αποτελούσε προτεραιότητα για την κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ, θα τεθεί σε ισχύ τον Ιούνιο και εγκρίθηκε χάρη στις ψήφους των βουλευτών της αριστεράς και του κέντρου με ευρεία πλειοψηφία 202 από τους 350 βουλευτές. Οι 141 βουλευτές της δεξιάς και της άκρας δεξιάς ψήφισαν κατά και 2 απείχαν.

«Σήμερα είναι μία σημαντική ημέρα: βαδίζουμε προς την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Βαδίζουμε προς μία κοινωνία πιο ανθρώπινη και δίκαιη για τους ανθρώπους που υποφέρουν και για τις οικογένειές τους», δήλωσε η υπουργός Υγείας Καρολίνα Νταρίας ενώπιον των βουλευτών.

Ο ισπανικός νόμος νομιμοποιεί την ευθανασία, όταν ο γιατρός προκαλεί τον θάνατο του ασθενούς, καθώς και την ιατρικά υποβοηθούμενη αυτοκτονία, όταν ο ασθενής λαμβάνει μόνος του τη δόση ενός σκευάσματος που θα του προκαλέσει τον θάνατο.

Αυστηροί όροι

Ο ισπανικός νόμος προβλέπει ότι κάθε άνθρωπος που πάσχει από σοβαρή και ανίατη ασθένεια ή από χρόνιους πόνους που τον φέρνουν σε θέση αδυναμίας μπορεί να ζητήσει την βοήθεια του ιατρικού σώματος για να πεθάνει και να αποφύγει τα αβάστακτα δεινά.

Το άτομο, ισπανός πολίτης ή κάτοικος της Ισπανίας θα πρέπει να έχει πλήρη πνευματική ικανότητα και συνείδηση όταν διατυπώνει το αίτημα, που πρέπει να γίνει γραπτά και να επαναληφθεί σε 15 ημέρες.

Ο γιατρός μπορεί να απορρίψει το αίτημα, αν θεωρήσει ότι δεν εκπληρώνονται τα αναγκαία κριτήρια. Το αίτημα πρέπει να εγκριθεί και από άλλον γιατρό και να λάβει την τελική έγκριση επιτροπής αξιολόγησης.

Επιπλέον, οποιοσδήποτε επαγγελματίας της υγείας μπορεί να προβάλει «αντίρρηση συνειδήσεως» και να αρνηθεί να συμμετάσχει στην διαδικασία, την οποία αναλαμβάνει το εθνικό σύστημα υγείας.

«Mar adentro»

Το θέμα της ευθανασίας απασχολούσε τον δημόσιο διάλογο στην Ισπανία, που βρίσκεται στην τέταρτη θέση παγκοσμίως ως προς το προσδόκιμο ζωής, από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και βρέθηκε στο προσκήνιο από τότε που ο τετραπληγικός Ραμόν Σαμπέδρο κατέγραψε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία του το 1998, αφού τα δικαστήρια του αρνήθηκαν το δικαίωμα στον θάνατο.

Η ιστορία του μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο στην πολυβραβευμένη ταινία «Mar adentro» (Η Θάλασσα μέσα μου, 2004). «Είναι μια νίκη για τους ανθρώπους που θα μπορέσουν να επωφεληθούν και επίσης για τον Ραμόν», δήλωσε στο AFP Η Ραμόνα Μανέιρο, η φίλη του Ραμόν Σαμπέδρο που τον βοήθησε να πεθάνει.

Άλλη υπόθεση που απασχόλησε την ισπανική κοινή γνώμη, ο Λουίς Μόντες, ο αναισθησιολόγος που βοήθησε 73 ασθενείς σε καταληκτικό στάδιο να πεθάνουν. Η ισπανική δικαιοσύνη έκλεισε οριστικά τον φάκελο του 2007.

Πρόσφατα, το 2019, ο Ανχελ Χερνάντεθ συνελήφθη διότι βοήθησε τη γυναίκα του που υπέφερε από σκλήρυνση κατά πλάκας να πεθάνει. Περιμένει να δικαστεί.

Σχεδόν το 90% των Ισπανών έχουν ταχθεί υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας , σύμφωνα με δημοσκόπηση του 2019. Η δεξιά, η άκρα δεξιά και η καθολική εκκλησία είναι αντίθετες στην νομιμοποίηση της ευθανασίας.

Ο Ραφαέλ Μποτέγια, 35χρονος Ισπανός που είναι παράλυτος από τον λαιμό και κάτω έπειτα από τροχαίο στα 19 του χρόνια, δήλωσε στο Reuters ότι είναι ανακουφισμένος από την ψήφιση του νόμου που του δίνει την επιλογή σε περίπτωση που θα την χρειασθεί.

«Αν για κάποιον λόγο κάποιος έχει κουραστεί να ζει, κανείς δεν έχει την δύναμη να του πει "Οχι, θα ζήσεις γιατί οι ψηφοφόροι μου ή η ιδεολογία μου λένε το αντίθετο», είπε.

Έξω από την έδρα του κοινοβουλίου, μαζί με τους διαδηλωτές υπέρ του δικαιώματος σε έναν αξιοπρεπή θάνατο, η Ασουν Γκόμεθ Μπουένο, ο σύζυγος της οποίας υπέφερε από σκλήρυνση κατά πλάκας και πέθανε στα 50 του χρόνια αφού υπέφερε επί πολλά χρόνια, δήλωσε ανακουφισμένη: «Με έλεγαν δολοφόνο διότι ήθελα να βοηθήσω τον άντρα μου να σταματήσει να υποφέρει».

Το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία έχουν ήδη νομιμοποιήσει την ευθανασία. Αντίστοιχο σχέδιο ματαιώθηκε την Δευτέρα στην Πορτογαλία, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματικό νομοσχέδιο που είχε λάβει την έγκριση του κοινοβουλίου.

Πηγή: iefimerida.gr