Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 42 (XLII)



ΚΕΙΜΕΝΟ
Nonnulli sunt in hoc ordine, qui aut ea, quae imminent, non videant, aut ea, quae vident, dissimulent: qui spem Catilīnae mollibus sententiis aluērunt coniurationemque nascentem non credendo confirmavērunt; quorum auctoritātem secūti multi, non solum improbi verum etiam imperīti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie id factum esse dicerent. Nunc intellego, si iste in Manliāna castra pervenerit, quo intendit, neminem tam stultum fore, qui non videat coniuratiōnem esse factam, neminem tam improbum, qui non fateātur.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
ordine: το ουσιαστικό αρσενικού γένους
qui (spem…)-quorum (auctoritatem…): αναφορικές αντωνυμίες, αλλά μεταφραστικά και συντακτικά δεικτικές επειδή βρίσκονται στην αρχή ημιπεριόδων και αναφέρονται στα προηγούμενα.
spem: στον πληθυντικό έχει μόνο τις τρεις ίδιες πτώσεις (ονομ.-αιτιατ.-κλητ.: spes)
aluerunt: έχει διπλό τύπο σουπίνου: alitum-altum
nascentem: έχει μτχ. μέλλοντα nasciturus· ως αποθετικό διατηρεί από την ενεργητική φωνή τους έξι(6) τύπους
credendo: αφαιρετική γερουνδίου· συμπληρώνεται συντακτικά με το ενν. ειδ. απρμφ. nasci (αντικ.)
regie: χωρίς παραθετικά
factum esse: του ρήμ. fio (παθητ. του facio)
pervenerit: υποτακτ. πρκ. και όχι οριστ. συντελ. μέλλ. επειδή ο υποθετικός λόγος είναι εξαρτημένος.
intendit: σουπίνο intentum και intensum
neminem: nemo, nullius, nemini, neminem,-,nullo//nulli, nullorum, nullis, nullos,-nullis
fore: αντί futurum esse: απρμφ. μέλλ. tου ρ. sum
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ
1.  ΣΥΜΠΤΥΞΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ
quae imminent =  imminentia
2. ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ ΣΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
(coniurationem) nascentem =    (coniurationem) quae nascebatur
secuti (multi) =  quia secuti erant (πραγματική αιτιολογία)/ essent (υποκ/κή αιτιολογία) // cum secuti essent (η αιτιολογία αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας)
3. ΟΙ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
si animadvertissem – dicerent: μη πραγματικό 
si pervenerit (υποτ. πρκ.)– neminem… fore: εξαρτημένος υποθετικός λόγος. Στον ανεξάρτητο λόγο:  si pervenerit (οριστ. συντ. μέλλ.) - nemo .. erit: ανοιχτή υπόθεση στο μέλλον
1. ΟΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
qui aut ea - non videant: αναφορ-συμπερασματ· εισάγεται με το qui non = ut non ei· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα επειδή η εξάρτηση είναι από ρήμα αρκτικού χρόνου (ιδιομορφία)
quae imminent: αναφορική προσδιοριστική με οριστική (πραγματικό)
aut ea - dissimulent: αναφορ-συμπερασματ· συνδέεται διαζευκτικά με την  qui aut ea - non videant· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα επειδή η εξάρτηση είναι από ρήμα αρκτικού χρόνου (ιδιομορφία)
quae vident: αναφορική προσδιοριστική με οριστική (πραγματικό)
quo intendit: δευτ. αναφορ. προσδιορ. στο castra· εκφέρεται με οριστική (πραγματικό)· κανονικά λόγω του πλαγίου λόγου περιμέναμε υποτακτική, όμως η πρόταση λειτουργεί ανεξάρτητα από τον πλάγιο λόγο.
qui non videat factam esse coniuratiōnem: αναφορ-συμπερασματ· εισάγεται με το qui non = ut non is· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα επειδή η εξάρτηση είναι από ρήμα αρκτικού χρόνου (ιδιομορφία)
 qui non fateātur (coniurationem esse factam): αναφορ-συμπερασματ· εισάγεται με το qui non = ut non is· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα επειδή η εξάρτηση είναι από ρήμα αρκτικού χρόνου (ιδιομορφία).
5.  ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΟΝΟΜΑΤΙΚΩΝ ΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΥΠΩΝ
Ον. ρημ. τύπος
Συντ. θέση
Υποκείμ.
¨        nascentem
¨        secuti
¨        factum esse

¨        fore

¨        esse factam
επιθετ. μτχ.
αιτιολογ. μτχ.
ειδικό, αντικ. στο dicerent
ειδικό, αντικ. στο intellego
ειδικό, αντικ. στο videat
coniurationem
multi
id (ετεροπρ)

neminem (ετεροπρ)

coniurationem (ετεροπρ)