Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Ο ΄΄εγκεφαλικός΄΄ Θουκυδίδης και τα ΄΄εγκεφαλικά΄΄ των εξετάσεων



Η θουκυδίδεια δημιουργία δεν είναι ένα ιστορικό σύγγραμμα, μια περιγραφή ιστορικών γεγονότων με μυθολογική ερμηνεία (Ηρόδοτος) ή μια απλή εξιστόρηση δίκην ημερολογίου (Ξενοφώντας)· είναι μια φιλοσοφική πραγματεία με ηθικό και πολιτικό περιεχόμενο, ένας κώδικας ορθής συμπεριφοράς. Για τον ρεαλιστή Θουκυδίδη υπάρχει λογική μόνο ερμηνεία των πραγμάτων ( Ηλίας Ηλιού, Το μήνυμα του Θουκυδίδη:  ΄΄Θουκυδίδης είναι η Λογική που παλεύει με το άγνωστο και το ανακαλύπτει΄΄), γεγονός που σε συνδυασμό με τις γλωσσικές και υφολογικές ιδιορρυθμίες καθιστά το έργο του μοναδικό, γοητευτικό, συναρπαστικό αλλά και δυσερμήνευτο!
Από το κεφάλαιο 15 του βιβλίου Α΄ της Θουκυδίδου Ξυγγραφής επέλεξε απόσπασμα η ΚΕΓΕ για εξέταση των υποψηφίων της Θεωρητικής κατεύθυνσης. Το κείμενο φαινομενικά δείχνει απλό (μικροπερίοδος λόγος, κανένα πρόβλημα στη δομή του λόγου) και στα μέτρα του μέσου υποψηφίου.  Όμως μια πιο εμβριθής μελέτη αναιρεί τα χαρακτηριστικά αυτά, καθώς δυσχεραίνει την απόδοσή του σε δόκιμο νεοελληνικό λόγο ακόμη και από έμπειρο μελετητή του αρχαίου λόγου που δεν έχει την αρωγή σχετικών σχολίων, πόσω μάλλον από έναν υποψήφιο.
Προς επίρρωση των επισημάνσεών μου παραθέτω τα ακόλουθα:
·           οἱ προσσχόντες αὐτοῖς: οἱ σπουδάσαντες αὐτοῖς καὶ τοῖς ὑπηκόοις (αρχαίος σχολιαστής)
·           σύμφωνα με τον Γ. Μιστριώτη, ΄΄συνήθως τὸ προσέχειν ἔχει τὴν αἰτιατικὴν τὸν νοῦν […]. Συχνάκις ὅμως ἡ αἰτιατικὴ παραλείπεται, ὡς παρὰ Θουκυδίδην΄΄.
·           κατεστρέφοντο: τὸ ρῆμα ἐνταῦθα σημαίνει ἐξουσιάζειν, ὑποδουλοῦν (Μιστριώτης)
·           ὅσοι: ἢ οἱ καταστρέφοντες ἢ οἱ καταστρεφόμενοι (αρχαίος σχολιαστής)/κατ’ ἐξοχὴν ἐννοεῖ τοὺς Ἀθηναίους (Μιστριώτης)
·           ὅσοι μὴ διαρκῆ εἶχον χώραν: οἱ καταστρεφόμενοι τὴν ἀλλοτρίαν, οὗτοι μὴ διαρκῆ χώραν ἔχοντες ἐπέπλεον πρὸς τὰς πορθουμένας πόλεις (αρχαίος σχολιαστής)
·           διαρκῆ: τὸ διαρκής σημαίνει ἀρκετός, ἱκανός (Μιστριώτης)
·           στρατείας…οὐκ ἐξῇσαν: οὐκ ἐξιόντες ἐποίουν στρατείας (αρχαίος σχολιαστής)
·           οὐ γὰρ ξυνειστήκεσαν κτἑ.: αἱ ἐλάττους πόλεις οὐ συνεμάχουν ταῖς μεγάλαις ὑπήκοοι οὖσαι· οὐ γὰρ ὑπήκουον. (αρχαίος σχολιαστής). Από εδώ προκύπτει ότι υποκείμενο του ρήματος είναι αἱ πόλεις (Ο Μιστριώτης αναφέρει: Κατὰ τὸν Kruger τὸ ὑποκείμενον τοῦ ξυνεστήκεσαν εἶναι οἱ Ἕλληνες καὶ οὐχὶ αἱ πόλεις). Επίσης, φαίνεται ότι το ὑπήκοοι είναι απλό κατηγορούμενο.
Οι παρατηρήσεις αυτές είναι πολύ λίγες σε σχέση με όσες αναφέρονται από τον αρχαίο σχολιαστή, τον Γ. Μιστριώτη, τον Γ. Ζηκίδη, τον Α. Π. Μίσιο κ.ά., και αποκαλύπτουν τον βαθμό δυσκολίας κατανόησης του κειμένου. Να ευχηθούμε οι υποψήφιοι να έχουν καταφέρει να  ανταποκριθούν ικανοποιητικά στις απαιτήσεις των εξετάσεων και να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις τους!!!

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

ΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ

                                                    κείμενο
Τά μὲν οὖν ναυτικὰ τῶν Ἑλλήνων τοιαῦτα ἦν, τά τε παλαιὰ καὶ τὰ ὕστερον γενόμενα. ἰσχὺν δὲ περιεποιήσαντο ὅμως οὐκ ἐλαχίστην οἱ προσσχόντες αὐτοῖς χρημάτων τε προσόδῳ καὶ ἄλλων ἀρχῇ· ἐπιπλέοντες γὰρ τὰς νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα ὅσοι μὴ διαρκῆ εἶχον χώραν. κατὰ γῆν δὲ πόλεμος, ὅθεν τισὶ καὶ δύναμις παρεγένετο, οὐδεὶς ξυνέστη· πάντες δὲ ἦσαν, ὅσοι καὶ ἐγένοντο, πρὸς ὁμόρους τοὺς σφετέρους ἑκάστοις, καὶ ἐκδήμους στρατείας πολὺ ἀπὸ τῆς ἑαυτῶν ἐπ’ ἄλλων καταστροφῇ οὐκ ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες. οὐ γὰρ ξυνειστήκεσαν πρὸς τὰς μεγίστας πόλεις ὑπήκοοι, οὐδ’ αὖ αὐτοὶ ἀπὸ τῆς ἴσης κοινὰς στρατείας ἐποιοῦντο […].
             ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
1. Τά μὲν οὖν ναυτικὰ τῶν Ἑλλήνων τοιαῦτα ἦν, τά τε παλαιὰ καὶ τὰ ὕστερον γενόμενα: κύρια πρόταση κρίσης. τὰ ναυτικὰ: υποκ. του ρ. ῆν (αττική σύνταξη). τῶν Ἑλλήνων: γεν. κτητική στο τὰ ναυτικά. τοιαῦτα: κατηγορούμενο στο  τὰ ναυτικὰ μέσω του συνδετικού  ἦν. τὰ παλαιὰ καὶ τὰ  γενόμενα: ομοιόπτωτοι ονοματικοί προσδιορισμοί, επεξηγήσεις στο τὰ ναυτικά. ὕστερον: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο τὰ γενόμενα.
2.  ἰσχὺν δὲ περιεποιήσαντο ὅμως οὐκ ἐλαχίστην οἱ προσσχόντες αὐτοῖς χρημάτων τε προσόδῳ καὶ ἄλλων ἀρχῇ: κύρια πρόταση κρίσης.  οἱ προσσχόντες: επιθ. μτχ., υποκ. του ρ.  περιεποιήσαντο. ἰσχύν: αντικ. του ρ. ἐλαχίστην: ομοιόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο ἰσχύν αὐτοῖς: αντικ. της μτχ.  προσόδῳ, ἀρχῇ: επιρρηματικές δοτ. του τρόπου στο ρήμα.  χρημάτων:γεν. υποκ/κή στο  προσόδῳ. ἄλλων: γεν. αντικ/κή στο ἀρχῇ
3.  ἐπιπλέοντες γὰρ τὰς νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα: κύρια πρότ. κρίσης. 
τὰς νήσους: αντικ. του ρ.  κατεστρέφοντο. ἐπιπλέοντες: τροπική μτχ., επιρρηματ. προσδιορ. του τρόπου στο ρ., συνημμένη στο υποκ. του ρ. μάλιστα: επιρρηματ. προσδιορ. ποσού στο ρ.

4.   ὅσοι μὴ διαρκῆ εἶχον χώραν: δευτ. αναφορική-υποθετική πρόταση. ὅσοι: υποκ. του ρ. χώραν: αντικ. του ρ. διαρκῆ: επιθ. προσδιορ. στο χώραν. Απόδοση το κατεστρέφοντο (πραγματικό).
5.  κατὰ γῆν δὲ πόλεμος -  οὐδεὶς ξυνέστη: κύρια πρόταση κρίσης. πόλεμος: υποκ. του ρ. οὐδείς: ομοιόπτωτος ονοματικός επιθετικός προσδ. στο υποκ. κατὰ γῆν: εμπρόθ. επιρρηματ. προσδιορ. του τόπου στο ρ.  
6.  ὅθεν τισὶ καὶ δύναμις παρεγένετο:δευτ. αναφορική πρότ. δύναμις: υποκ. του ρ. τισί: αντικ. του ρ. ὅθεν: επιρρηματ. προσδιορ. της προέλευσης στο ρ. 
7.  πάντες δὲ ἦσαν - πρὸς ὁμόρους τοὺς σφετέρους ἑκάστοις: κύρια πρότ. κρίσης.
πάντες (οἱ πόλεμοι): υποκ. του ρ.   πρὸς ὁμόρους:  εμπρόθ. επιρρ. προσδιορ. εχθρικής κατεύθυνσης/διάθεσης. τοὺς σφετέρους:  ομοιόπτωτος επιθετ. προσδιορ. στο ὁμόρους. ἑκάστοις: δοτ. αντικ/κή στο ὁμόρους.

8.   ὅσοι καὶ ἐγένοντο: δευτ. αναφορική-υποθετική πρότ. ὅσοι (πόλεμοι): υποκ. του ρ.
9.   καὶ ἐκδήμους στρατείας πολὺ ἀπὸ τῆς ἑαυτῶν ἐπ’ ἄλλων καταστροφῇ οὐκ ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες: κύρια πρότ. κρίσης.      οἱ Ἕλληνες: υποκ. του ρ. ἐξῇσανστρατείας: σύστοιχο αντικ. του ρ. ἐκδήμους: ομοιόπτωτος ονοματικός προσδιορ. στο στρατείαςἀπὸ τῆς ἑαυτῶν: εμπροθ. επιρρηματ. προσδιορ. απομάκρυνσης στο ρ. πολύ: επιρρηματ. προσδιορ. ποσού στο εμπρόθετο. ἐπ(ὶ)’ καταστροφῇ: εμπρόθετος επιρρηματ. προσδιορ. του σκοπού στο ρ.  ἄλλων: γεν. αντικ/κή στο καταστροφῇ.
10.   οὐ γὰρ ξυνειστήκεσαν πρὸς τὰς μεγίστας πόλεις ὑπήκοοι: κύρια πρότ. κρίσης. οἱ Ἕλληνες: ενν. υποκ.  πρὸς τὰς πόλεις: εμπρόθ. επιρρηματ. προσδιορ. φιλικής σχέσης στο ρ. μεγίστας: ομοιόπτωτος ονοματικός επιθετικός προσδιορ. στο πόλεις.  ὑπήκοοι: κατηγορούμενο (απλό; επιρρηματικό του τρόπου; προληπτικό;)· ο Γ. Ζηκίδης το χαρακτηρίζει κατηγορούμενο αναλύοντάς το: ὥστε εἶναι ὑπήκοοι· κατηγορούμενο το χαρακτηρίζουν και οι Πανταζής Μίσιος, Γ. Μιστριώτης, Γεωργοπαπαδάκος· ο Δ. Σταματάκος μεταφράζει: ως υπήκοοι, ο Γαβριήλ Σοφοκλέους: σαν υπήκοοι, ο Γεωργοπαπαδάκος: ως υπήκοοι, ...
11.   οὐδ’ αὖ αὐτοὶ ἀπὸ τῆς ἴσης κοινὰς στρατείας ἐποιοῦντο: κύρια πρότ. κρίσης. αὐτοί: ομοιόπτωτος ονοματικός κατηγορηματικός προσδιορισμός στο ενν. υποκ. οἱ Ἕλληνες. στρατείας: αντικ. του ρ. κοινάς: ομοιόπτωτος ονοματικός επιθετ. προσδιορ. στο στρατείας. ἀπὸ τῆς ἴσης: εμπρόθετος επιρρηματ. προσδιορ. του τρόπου στο ρ.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟΥ 2015



Γ1. (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ  ΑΔΙΔΑΚΤΟΥ)
Οι ναυτικές λοιπόν δυνάμεις των Ελλήνων, και οι παλιές και οι μεταγενέστερες  (του Τρωικού πολέμου), τέτοιες ήταν. Όμως εκείνοι που ασχολήθηκαν με τα ναυτικά απέκτησαν δύναμη σημαντική με το να εισπράττουν χρήματα και να επιβάλλουν την κυριαρχία τους στους άλλους· γιατί κάνοντας θαλασσινές επιδρομές υπέτασσαν τα νησιά, και κυρίως όσοι δεν είχαν αρκετή γη. Στη στεριά όμως δεν έγινε κανείς πόλεμος από τον οποίο προέκυψε και κάποια δύναμη. Αντίθετα, όλοι οι πόλεμοι, όσοι έγιναν, ήταν πόλεμοι μεταξύ γειτόνων, και οι Έλληνες δεν έκαναν μακρινές εκστρατείες σε μεγάλη απόσταση από τη χώρα τους με σκοπό να υποτάξουν άλλους. Γιατί δεν είχαν ακόμη γίνει σύμμαχοι των πιο μεγάλων πόλεων ώστε να υπακούουν σ’ αυτές, ούτε πάλι οι ίδιοι έκαναν σαν ίσοι προς ίσους κοινές εκστρατείες […]
Γ2.
ν: ἔσται, λαχίστην: ἐλάττοσι(ν), προσσχόντες: πρόσσχωμεν, πιπλέοντες: ἐπιπλεῖτε, κατεστρέφοντο: κατεστράφθω, μάλιστα: μάλα, διαρκ: (ὦ) διαρκές, ἐκδήμους: ἐκδήμοις, οδείς: οὐδεμιᾶς, ξσαν: ἐξελθεῖν

Γ3.α.
τ ναυτικά: υποκείμενο του ρήματος ἦν (αττική σύνταξη)
ατος: αντικείμενο στη μτχ. προσσχόντες
λλων: γενική αντικειμενική στο ἀρχῇ (ονοματικός ετερόπτωτος προσδιορισμός)
π καταστροφῇ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο οὐκ ἐξῇσαν
πήκοοι: προληπτικό/επιρρηματικό (του τρόπου) κατηγορούμενο στο  ενν. οἱ Ἕλληνες.
                                                                                   
Γ3.β.
1. παντες δ γιγνώσκουσι σχν περιποιησαμένους μως οκ λαχίστην τοὺς  προσσχόντας ατος (αιτιατική + κατηγορηματική μτχ.)
2.  παντες δ γιγνώσκουσι ὅτι ἰσχν περιεποιήσαντο μως οκ λαχίστην ο προσσχόντες ατος (ειδική πρόταση)
3.  παντες δ γιγνώσκουσι σχν περιποιήσασθαι μως οκ λαχίστην τοὺς  προσσχόντας ατος (ειδικό απρμφ.)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2015

                                  Διδαγμένο κείμενο
Πλάτωνος Πρωταγόρας (322a-d)
Ἐπειδὴ δὲ ὁ ἄνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας, πρῶτον μὲν διὰ τὴν τοῦ θεοῦ συγγένειαν ζῴων μόνον θεοὺς ἐνόμισεν, καὶ ἐπεχείρει βωμούς τε ἱδρύεσθαι καὶ ἀγάλματα θεῶν· ἔπειτα φωνὴν καὶ ὀνόματα ταχὺ διηρθρώσατο τῇ τέχνῃ, καὶ οἰκήσεις καὶ ἐσθῆτας καὶ ὑποδέσεις καὶ στρωμνὰς καὶ τὰς ἐκ γῆς τροφὰς ηὕρετο. Οὕτω δὴ παρεσκευασμένοι κατ’ ἀρχὰς ἄνθρωποι ᾤκουν σποράδην, πόλεις δὲ οὐκ ἦσαν· ἀπώλλυντο οὖν ὑπὸ τῶν θηρίων διὰ τὸ πανταχῇ αὐτῶν ἀσθενέστεροι εἶναι, καὶ ἡ δημιουργικὴ τέχνη αὐτοῖς πρὸς μὲν τροφὴν ἱκανὴ βοηθὸς ἦν, πρὸς δὲ τὸν τῶν θηρίων πόλεμον ἐνδεής —πολιτικὴν γὰρ τέχνην οὔπω εἶχον, ἧς μέρος πολεμική— ἐζήτουν δὴ ἁθροίζεσθαι καὶ σῴζεσθαι κτίζοντες πόλεις· ὅτ’ οὖν ἁθροισθεῖεν, ἠδίκουν ἀλλήλους ἅτε οὐκ ἔχοντες τὴν πολιτικὴν τέχνην, ὥστε πάλιν σκεδαννύμενοι διεφθείροντο. Ζεὺς οὖν δείσας περὶ τῷ γένει ἡμῶν μὴ ἀπόλοιτο πᾶν, Ἑρμῆν πέμπει ἄγοντα εἰς ἀνθρώπους αἰδῶ τε καὶ δίκην, ἵν’ εἶεν πόλεων κόσμοι τε καὶ δεσμοὶ φιλίας συναγωγοί. Ἐρωτᾷ οὖν Ἑρμῆς Δία τίνα οὖν τρόπον δοίη δίκην καὶ αἰδῶ ἀνθρώποις· «Πότερον ὡς αἱ τέχναι νενέμηνται, οὕτω καὶ ταύτας νείμω; Νενέμηνται δὲ ὧδε· εἷς ἔχων ἰατρικὴν πολλοῖς ἱκανὸς ἰδιώταις, καὶ οἱ ἄλλοι δημιουργοί· καὶ δίκην δὴ καὶ αἰδῶ οὕτω θῶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις, ἢ ἐπὶ πάντας νείμω»; «Ἐπὶ πάντας», ἔφη ὁ Ζεύς, «καὶ πάντες μετεχόντων· οὐ γὰρ ἂν γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι αὐτῶν μετέχοιεν ὥσπερ ἄλλων τεχνῶν· καὶ νόμον γε θὲς παρ’ ἐμοῦ τὸν μὴ δυνάμενον αἰδοῦς καὶ δίκης μετέχειν κτείνειν ὡς νόσον πόλεως».
Α1. Από το παραπάνω κείμενο να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση του αποσπάσματος: «Οὕτω δὴ παρεσκευασμένοι. . . φιλίας συναγωγοί».
                                                                                     Μονάδες 10
Β1.«Ὁ ἄνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας»: Να ερμηνεύσετε τη
φράση.
                                                                                     Μονάδες 10
Β2. «Οὕτω δὴ παρεσκευασμένοι . . . μετεχόντων»: Από ποιες φάσεις διέρχεται η προσπάθεια των ανθρώπων να δημιουργήσουν πολιτικά οργανωμένες κοινωνίες, σύμφωνα με το απόσπασμα;
                                                                                   Μονάδες 10
Β3. Με βάση το απόσπασμα «οὐ γὰρ ἂν γένοιντο . . . ὡς νόσον πόλεως» του πρωτότυπου κειμένου και το μεταφρασμένο απόσπασμα που ακολουθεί, να δικαιολογήσετε την επιβολή της θανατικής ποινής σε όσους δεν μετέχουν στην πολιτική αρετή, παρόλο που ο Δίας την είχε δωρίσει σε όλους.
Πλάτωνος Πρωταγόρας (326e)
Ότι το πράγμα αυτό1 το θεωρούν διδακτό και στο ιδιωτικό και στο δημόσιο επίπεδο, το αποδείξαμε ήδη. Ενώ όμως είναι το πράγμα αυτό διδακτό, αφού είναι κάτι που μπορεί να φροντίσει και να καλλιεργήσει κανείς, αυτοί διδάσκουν στους γιους τους τα άλλα, των οποίων η άγνοια δεν πρόκειται να επιφέρει ως ποινή τον θάνατο, αυτό όμως, την αρετή, που εάν τα αγόρια δεν τη μάθουν και δεν τη φροντίσουν, μπορεί να υποστούν ως ποινή και τον θάνατο και την εξορία και τη δήμευση της περιουσίας εκτός από τη θανάτωση και, με μια λέξη, τη συνολική καταστροφή του οἴκου τους, αυτή δεν τη διδάσκουν και δεν τη φροντίζουν με κάθε δυνατή επιμέλεια!
1 την αρετή
                                                                                   Μονάδες 10
Β4. Να γράψετε στο τετράδιό σας, δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε καθεμιά από τις παρακάτω θέσεις, τη λέξη Σωστό, αν είναι σωστή, ή τη λέξη Λάθος, αν είναι λανθασμένη:
α. Η δίκη και καταδίκη του Σωκράτη ήταν πολιτική δίωξη.
β. Ο Πλάτων με τα ταξίδια του στη Σικελία κατάφερε να εφαρμόσει το πολιτικό του όραμα.
γ. Ο Πλάτων ανέλαβε πολιτικά αξιώματα στην Αθήνα.
δ. Οι λογοτεχνικές ικανότητες του Πλάτωνα αποτυπώνονται στον «Πρωταγόρα».
ε. Στον διάλογο «Πρωταγόρας» ο Σωκράτης και ο Πρωταγόρας συμφώνησαν ότι η αρετή είναι διδακτή.
                                                                                Μονάδες 10
Β5. Να βρείτε στο παραπάνω διδαγμένο κείμενο μία ετυμολογικά συγγενή λέξη, απλή ή σύνθετη, για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις της αρχαίας ελληνικής:
λοχαγός, ἀγαλλίασις, θρέψις, βαθμίς, ἄφιξις, ὀχυρός, διάδημα, νεογνός, ὀλέθριος, δεισιδαίμων.
                                                                              Μονάδες 10
                                   Γ. Αδίδακτο κείμενο
Θουκυδίδου Ἱστορίαι Α. 15. 1-2 (εκδ. Teubner)
Τά μὲν οὖν ναυτικὰ τῶν Ἑλλήνων τοιαῦτα ἦν, τά τε παλαιὰ καὶ τὰ ὕστερον γενόμενα. ἰσχὺν δὲ περιεποιήσαντο ὅμως οὐκ ἐλαχίστην οἱ προσσχόντες αὐτοῖς χρημάτων τε προσόδῳ καὶ ἄλλων ἀρχῇ· ἐπιπλέοντες γὰρ τὰς νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα ὅσοι μὴ διαρκῆ εἶχον χώραν. κατὰ γῆν δὲ πόλεμος, ὅθεν τισὶ καὶ δύναμις παρεγένετο, οὐδεὶς ξυνέστη· πάντες δὲ ἦσαν, ὅσοι καὶ ἐγένοντο, πρὸς ὁμόρους τοὺς σφετέρους ἑκάστοις, καὶ ἐκδήμους στρατείας πολὺ ἀπὸ τῆς ἑαυτῶν ἐπ’ ἄλλων καταστροφῇ οὐκ ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες. οὐ γὰρ ξυνειστήκεσαν πρὸς τὰς μεγίστας πόλεις ὑπήκοοι, οὐδ’ αὖ αὐτοὶ ἀπὸ τῆς ἴσης κοινὰς στρατείας ἐποιοῦντο […].
ἐξῇσαν στρατείας= έκαναν εκστρατείες
Γ1. Να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση του κειμένου.
Μονάδες 20
Γ2. Να γράψετε τους ζητούμενους τύπους για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
ἦν : το τρίτο ενικό πρόσωπο οριστικής μέλλοντα
ἐλαχίστην : τη δοτική πληθυντικού του συγκριτικού βαθμού στο ίδιο γένος
προσσχόντες : το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο υποτακτικής του ίδιου χρόνου στην ίδια φωνή
ἐπιπλέοντες : το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο προστακτικής του ίδιου χρόνου στην ίδια φωνή
κατεστρέφοντο : το τρίτο ενικό πρόσωπο προστακτικής παρακειμένου στην ίδια φωνή
μάλιστα : τον θετικό βαθμό
διαρκῆ : την κλητική ενικού του αρσενικού γένους
ἐκδήμους : τη δοτική πληθυντικού του θηλυκού γένους
οὐδείς : τη γενική ενικού του θηλυκού γένους
ἐξῇσαν : το απαρέμφατο του αορίστου β΄.
                                                                                   Μονάδες 10
Γ3.α. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των παρακάτω τύπων: τὰ ναυτικά, αὐτοῖς, ἄλλων (το πρώτο στο κείμενο), ἐπὶ καταστροφῇ, ὑπήκοοι.
                                                                                       μονάδες 5
Γ3.β. «ἰσχὺν δὲ περιεποιήσαντο ὅμως οὐκ ἐλαχίστην οἱ προσσχόντες αὐτοῖς»: Να μεταφέρετε την παραπάνω πρόταση στον πλάγιο λόγο με όλους τους δυνατούς τρόπους, με εξάρτηση από τη φράση: «Ἅπαντες γιγνώσκουσι».
                                                                                       μονάδες 5
                                                                                      Μονάδες 10

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΔΙΔΑΚΤΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ!

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

μία ...δόκιμη παράγραφος για επεξεργασία



Η καταγραφή όλων των μνημείων αυτών –των πολύ ή λιγότερο γνωστών, των εντοπισμένων αλλά μη ερευνημένων, αλλά και εκείνων των οποίων γνωρίζουμε ακόμη την ύπαρξη μόνο από αρχαίες μαρτυρίες– με όλα τα δεδομένα τους, δηλαδή την ιστορία τους, τα χαρακτηριστικά τους, την κατάστασή τους και τις δυνατότητες χρήσης ή απλής ανάδειξής τους, θα προσφέρει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στη συστηματικότερη διαχείριση αυτού του πλούτου.

και οι επίσημες απαντήσεις για τον τρόπο ανάπτυξής της:
α. Κ.Ε.Γ.Ε.: διαίρεση και αίτιο - αποτέλεσμα
β. Π.Ε.Φ.:  Η παράγραφος αναπτύσσεται  με διαίρεση και παραδείγματα: υποδιαίρεση των μνημείων και επεξηγηματικά παραδείγματα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: αν αυτή η παράγραφος-περίοδος ήταν μαθητική, τι σχόλια θα τη συνόδευαν (με το χέρι στην καρδιά);