Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Η “Ιλιάδα” γράφτηκε τον 8ο αιώνα π.Χ.



Χρονολόγησαν τη συγγραφή ενός από τα αρχαιότερα και διασημότερα κείμενα του Δυτικού πολιτισμού
Αμερικανοί και Βρετανοί βιολόγοι, οι οποίοι συνήθως αποκωδικοποιούν την αρχαία γενετική ιστορία των ανθρώπων, αναλύοντας τον τρόπο που τα γονίδια μεταλλάσσονται με το πέρασμα του χρόνου, εφάρμοσαν μία παρεμφερή τεχνική σε κάτι τελείως διαφορετικό από την ειδικότητά τους: Στη χρονολόγηση της συγγραφής ενός από τα αρχαιότερα και διασημότερα κείμενα του Δυτικού πολιτισμού: την "Ιλιάδα" του Ομήρου.
Το βασικό συμπέρασμά τους είναι, ότι γράφτηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. Δίνουν μάλιστα ως πιθανότερη κάποια ημερομηνία μεταξύ του 710 και του 760 π.Χ. Αυτή η χρονολόγηση σε γενικές γραμμές συμφωνεί με τις εκτιμήσεις των κλασσικών μελετητών, που προέρχονται από ιστορικές και αρχαιολογικές πηγές.
Σύμφωνα με τον  Mark Pagel, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας της  Σχολής Βιολογικών Επιστημών του βρετανικού πανεπιστημίου του Ρέντινγκ και του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Νιου Τζέρσι,  η βιολογική και η γλωσσολογική εξέλιξη του ανθρώπου έχουν παράλληλη πορεία καθώς ,  η γλώσσα ως πολιτισμικό φαινόμενο εξελίσσεται όπως περίπου και τα γονίδια.
"Προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε τα πρότυπα στη γλωσσολογική εξέλιξη και να μελετήσουμε το λεξιλόγιο του Ομήρου ως μέσο για να διαπιστώσουμε κατά πόσο η γλώσσα εξελίσσεται με τον τρόπο που νομίζουμε. Αν αυτό όντως συμβαίνει, τότε πράγματι μπορούμε να βρούμε μια συγκεκριμένη ημερομηνία για τον Όμηρο (ως συγγραφέα)", δήλωσε ο Pagel.
Οι ερευνητές αποδέχονται την ορθόδοξη άποψη, ότι ο Τρωικός πόλεμος όντως έλαβε χώρα και ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, ο Όμηρος, έγραψε ένα σχετικό έπος. Θεωρούν όμως μάλλον απίθανο, ότι υπήρξε μόνο ένας συγγραφέας που έγραψε την Ιλιάδα.
Αρκετοί ερευνητές θεωρούν ότι πρόκειται για μια συνθετική συλλογή της προϋπάρχουσας προφορικής παράδοσης, που ανάγεται ίσως έως τον 13ο αιώνα π.Χ. Αυτό το αμάλγαμα ιστοριών κάποια στιγμή υπέστη επεξεργασία και εστιάστηκε στον πόλεμο της Τροίας, που πιθανώς συνέβη κατά τον 12ο αιώνα π.Χ., ενώ το ίδιο το έπος συνετέθη πολύ αργότερα, σύμφωνα με τον καθηγητή κλασσικών σπουδών του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, Μπράιαν Ρόουζ. ( από το διαδίκτυο, 28-2-13)

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Ο χρυσός κανόνας επιλογής σπουδών και επαγγελμάτων: ΚΡΙΤΗΡΙΟ



ΚΕΙΜΕΝΟ
Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει ένας νέος για τη σωστή επιλογή σπουδών και επαγγελμάτων, είναι να αποκτήσει ατομική αυτογνωσία, να μάθει ποιος είναι, τι θέλει και τι μπορεί να κάνει. Να είναι σίγουρος για τα ενδιαφέροντα, τις κλίσεις, τις προτιμήσεις, τα ταλέντα του, διερευνώντας παράλληλα τις ικανότητες και τις δεξιότητές του. Οι κλίσεις, τα ενδιαφέροντα, τα ταλέντα και οι καλύτερες επιδόσεις σε ορισμένα μαθήματα είναι ένα πρώτο κριτήριο για την κατεύθυνση των σπουδών και των επαγγελμάτων στα οποία μπορεί να οδηγηθεί. Το επίπεδο των επιδόσεών στα μαθήματα αυτά, αλλά και στο σύνολο των μαθημάτων, αποτελεί μια πρώτη ένδειξη της επαγγελματικής ιεραρχίας στην οποία στοχεύει. Οι επιδόσεις του βέβαια μπορεί να βελτιωθούν ριζικά, εφόσον υπάρχει ισχυρή θέληση και επιμονή, γι’ αυτό και ο παράγοντας αυτός έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Η θέληση αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την εργασιακή διαδρομή ενός ατόμου. Γι’ αυτό και ισχύει η συμβουλή των πέντε λέξεων : «ποτέ μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια», ιδιαίτερα μάλιστα όταν υπάρχουν βάσιμες ελπίδες για την υλοποίηση των στόχων. Ο κατάλληλος τρόπος για την κατάκτηση της αυτογνωσίας είναι η προσφυγή σε συμβούλους σταδιοδρομίας, σε συνδυασμό με τη λήψη έγκυρων τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού.
Το δεύτερο βήμα είναι η διερεύνηση του κόσμου της εργασίας, των συνθηκών και αμοιβών, του περιεχομένου, της ιεραρχικής ανέλιξης και κυρίως των προοπτικών των επιμέρους επαγγελμάτων στην αγορά εργασίας. Τελευταία, η πλειοψηφία των νέων επιλέγει σπουδές και επαγγέλματα με βασικό κριτήριο τις επαγγελματικές τους προοπτικές. Όμως, όσο ισχυρό και αν είναι το ίδιο κριτήριο, πρέπει να συνεκτιμάται με τα άλλα δεδομένα και κυρίως με το βαθμό ταύτισης της προσωπικότητα με το επάγγελμα. Αν ένα επάγγελμα δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα, τις προτιμήσεις, τις κλίσεις ενός ατόμου, δε θα πρέπει να επιλέγεται, όσο εξαιρετικές και αν είναι οι προοπτικές του.  
Το οικογενειακό περιβάλλον και η παράδοση, βαρύνουν επίσης κατά περίπτωση στην πλάστιγγα των επαγγελματικών επιλογών. Συχνά το επάγγελμα του πατέρα, της μητέρας, η οικογενειακή επιχείρηση, είναι ένα καλό εφαλτήριο για το επαγγελματικό μέλλον των νέων, με την προϋπόθεση βέβαια πως του ταιριάζει. Όμως, συχνά αρκετοί γονείς επιχειρούν να επιβάλλουν στα παιδιά τους τις δικές τους επιθυμίες ή και επαγγελματικά απωθημένα. Αυτό είναι λάθος και κατά κανόνα επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Με σύνεση και γνώση, οι γονείς μπορούν να πουν τη γνώμη τους. Αλλά ως εκεί. Ο νέος ο ίδιος θα αποφασίσει για το μέλλον του, αφού πρόκειται για τη δική του ζωή. Όσο και αν ενοχλεί, οι οικονομικές δυνατότητες της κάθε οικογένειας, έχουν τη δική τους βαρύτητα. Ο τόπος κατοικίας και η περιοχή που πρόκειται να απασχοληθεί ένα άτομο στο μέλλον, έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού θα πρέπει να διερευνηθεί αν η ζητούμενη εκπαίδευση και τα υπό συζήτηση επαγγέλματα, βρίσκονται σε προσβάσιμη απόσταση.
Τυχαίοι παράγοντες, όπως λχ. η γνωριμία με συγκεκριμένο κύκλο επιχειρηματιών ή επαγγελματικών που ασκούν μια προσοδοφόρα δραστηριότητα η οποία ταιριάζει στην προσωπικότητα του ενδιαφερόμενου, αποτελεί επίσης έναν άλλο παράγοντα για τις επιλογές σταδιοδρομίας.  

(Απόσπασμα από την ΄΄Έρευνα του Πανεπιστημίου Πειραιώς για τις προοπτικές στην απασχόληση΄΄  [20-2-13, news.gr], Θ. Κατσανέβα)

Ασκήσεις
1.  Να αποδοθεί το περιεχόμενο του κειμένου σε μια περιεκτική παράγραφο των 90-100 λέξεων.
2.   ΄΄«ποτέ μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια», ιδιαίτερα μάλιστα όταν υπάρχουν βάσιμες ελπίδες για την υλοποίηση των στόχων΄΄: Να αναπτυχθεί η άποψη αυτή σε μία παράγραφο των 100 περίπου λέξεων.
3.       Ποιες παράγραφοι αναπτύσσονται και με σύγκριση-αντίθεση;
4.       Να δοθεί ένα συνώνυμο για κάθε λέξη του κειμένου με έντονη γραφή.
5.       Να δοθεί ένα αντώνυμο για κάθε υπογραμμισμένη λέξη του κειμένου.
6.       Να δηλωθεί ο τρόπος σύνδεσης των παραγράφων του κειμένου.
7.       Να επισημανθούν τρεις περιπτώσεις ποιητικής λειτουργίας της γλώσσας.
8.       Η επαγγελματική αποκατάσταση αποτελεί πρωταρχικό στόχο όλων σχεδόν των ανθρώπων. Με ποια κριτήρια πρέπει να γίνεται η επιλογή επαγγέλματος και κατά πόσο συγκυρίες, όπως η τωρινή, επηρεάζουν καθοριστικά τις επαγγελματικές επιλογές των νέων. Να εκθέσεις τις απόψεις σου σε ένα άρθρο 500 περίπου λέξεων, που θα δημοσιευτεί σε μαθητικό έντυπο.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ



ΚΕΙΜΕΝΟ
 […] Η νέα εποχή παρακολούθησης
Τεχνολογικά, ο άνθρωπος του 21ου αιώνα μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος: κατασκεύασε συσκευές που πετούν ως αετοί και βλέπουν όπως αυτοί.  Όμως κοινωνικά πού τον οδηγεί αυτή η πλήρης απώλεια της ιδιωτικότητας;  

Το θέμα έχει αποκτήσει ιδιαίτερη επικαιρότητα στις μέρες μας, στις ΗΠΑ, καθόσον ο υποψήφιος για αρχηγός της CIA είναι ο άνθρωπος που ως σταθμάρχης της CIA στη Σαουδική Αραβία ξεκίνησε το πρόγραμμα των τηλεκτελέσεων τρομοκρατών από αέρος. Κατά την ακρόασή του από τη Γερουσία κλήθηκε να εξηγήσει τους όρους υπό τους οποίους μπορούν να τηλεκτελούνται ακόμη και αμερικανοί πολίτες... Ωστόσο προτού φθάσουμε στη δολοφονική δράση των drone[1] και το πώς ξεχωρίζουν «τον καλό από τον κακό», υπάρχει το στάδιο της παρακολούθησης και κατά πόσον αυτή επιτρέπεται να γίνεται όχι μόνον σε εχθρική χώρα αλλά και στο έδαφος της ίδιας της χώρας που υπερασπίζονται.

Οι υπέρμαχοι των θεσμών και της δυνατότητας ενός δημοκρατικού κράτους να ελέγχει την εφαρμογή των νόμων θα τόνιζαν εύκολα ότι, όπως ακριβώς τα δικαστήρια δε δέχονται ως πειστήρια παρανομίας μια μαγνητοφώνηση άνευ αδείας, έτσι και οι από αέρος βιντεοσκοπήσεις ιδιωτικών στιγμών θα είναι απαράδεκτες. Όμως στην περίπτωση των ΗΠΑ ο Δούρειος Ίππος έχει ήδη βρεθεί. Σύμφωνα με απόφαση των Ανωτάτου Δικαστηρίου, το 1986, η από αέρος παρακολούθηση δεν συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν γίνεται από το ύψος δημόσιων αεροδιαδρόμων.

Αυτό σημαίνει πρακτικά πως, αφού τα ύψη πτήσεων των αεροπλάνων και ελικοπτέρων είναι «κούρσα θανάτου» για τα τηλεαεροπλανάκια, θα υποχρεώνονται να πετούν είτε μέχρι ύψος 100 μέτρων πάνω από τα σπίτια ή πάνω από το ύψος των αεροδιαδρόμων, στη στρατόσφαιρα. Για τις χαμηλές πτήσεις θα ισχύει το «παράνομες βιντεοσκοπήσεις». Για τη στρατόσφαιρα όμως, που εκτείνεται από τα 40.000 ως τα 150.000 πόδια ύψος, το πεδίο είναι ελεύθερο σε όποιον μπορεί τεχνικά και έχει τη δυνατότητα οικονομικά. Θυμίζουμε τον αναμενόμενο SunEagle της Boeing που θα μεταφέρει τον ARGUS[2] αενάως, αλλά και τωρινά διαθέσιμα ηλιοπλάνα μεγάλου υψομέτρου, όπως το Zephyr της βρετανικής QinetiQ και το Solar Impulse που σχεδίασε και κατασκεύασε η École Polytechnique της Λωζάννης, στην Ελβετία. Όλα τα αμέτρητα αρχεία βίντεο που θα καταγράφουν τα μάτια των μελλοντικών Άργων, κρεμασμένα κάτω από τέτοια φτερά, θα είναι «νόμιμες παρακολουθήσεις»!

Πιθανώς να μη σας νοιάζει. Και πιθανότατα θα σας αρέσει το ότι κανένας διαρρήκτης δε θα μπορεί μελλοντικά να μπει σε μαγαζί ή σπίτι χωρίς η αστυνομία να τον δει στο «replay» του ARGUS και να ακολουθήσει τα ίχνη του ως τη σύλληψή του. Αλλά το αντίτιμο θα είναι η συνειδητοποίηση της ζωής υπό συνεχή εποπτεία, μιας ζωής «χωρίς στιγμή ελευθερίας». Και αν αυτό στρώσει τον δρόμο για πλήρη εκφασισμό της δημοκρατίας... ίσως πάλι να μη σας νοιάζει. Αλλά θυμηθείτε τότε το τι δεν έχει ενσωματώσει ακόμη το ARGUS από την όραση του αετού: Στην υπεριώδη ακτινοβολία εκείνος βλέπει ακόμη και τα ίχνη του κατουρημένου λαγού.
(Τάσος Καφαντάρης, Η ψηφιακή «ματιά του αετού», ΤΟ ΒΗΜΑ, 16-2-13)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Να αποδοθεί το περιεχόμενο του κειμένου σε μια περιεκτική παράγραφο των 100 περίπου λέξεων.
2.   Να σχολιαστεί η χρήση των εισαγωγικών σε όλο το κείμενο.
3. Να προσδιοριστούν αιτιολογημένα οι τρόποι ανάπτυξης της 3ης παραγράφου του κειμένου.
4.   Να δοθεί ένα συνώνυμο για κάθε υπογραμμισμένη λέξη του κειμένου με έντονη γραφή.
5. ΄΄ Και πιθανότατα θα σας αρέσει το ότι κανένας διαρρήκτης δε θα μπορεί μελλοντικά να μπει σε μαγαζί ή σπίτι χωρίς η αστυνομία να τον δει στο «replay» του ARGUS και να ακολουθήσει τα ίχνη του ως τη σύλληψή του. Αλλά το αντίτιμο θα είναι η συνειδητοποίηση της ζωής υπό συνεχή εποπτεία, μιας ζωής «χωρίς στιγμή ελευθερίας»΄΄: Ο νέος τρόπος παρακολούθησης φαίνεται να δίνει λύση στο πολύ έντονο πρόβλημα της παραβατικότητας, αλλά με αντίτιμο τη συνεχή εποπτεία της ζωής. Θα συμφωνούσες με την εφαρμογή του; Να αναπτύξεις την άποψή σου σε μία παράγραφο των 100 περίπου λέξεων.
6.  Να εντοπιστούν στο κείμενο λόγιες φράσεις και να αναφερθεί ο γενικότερος λόγος χρήσης τους.
7.        Να εντοπιστούν στο κείμενο μέσα πειθούς.
8.     Σε άρθρο 500 περίπου λέξεων, που θα δημοσιευτεί σε σχολικό έντυπο, αναφέρεσαι σε θετικά και  αρνητικά της Τεχνολογίας.


[1] τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι
[2] υψηλής ευκρίνειας σύστημα επόπτευσης

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ΜΑΘΗΜΑ 37 (XXXVII)



ΚΕΙΜΕΝΟ
In eum locum res deducta est, ut, nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit, salvi esse nequeamus. Equidem, ut veni ad urbem, non destiti omnia et sentire et dicere et facere, quae ad concordiam pertinerent; sed tantus furor omnes invaserat, ut pugnare cuperent, etsi ego clamabam nihil esse bello civili miserius. Omnia sunt misera in bellis civilibus, sed nihil miserius quam ipsa victoria : ea victores ferociores impotentioresque reddit, ut, etiamsi natura tales non sint, necessitate esse cogantur. Bellorum enim civilium exitus tales sunt semper, ut non solum ea fiant, quae velit victor, sed etiam ut victor obsequatur iis, quorum auxilio victoria parta sit.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
   locum:έχει πληθυντικό ανάλογα με τη σημασία: ως αρσενικό (loci = χωρία βιβλίου) και ουδέτερο (loca = τόπος)· εδώ, ουδέτερο. 
deducta est:β΄εν. προστακτ. ενεργ. ενεστ. deduc
qui:αόριστη επιθετ. αντων. (qui, quae ή qua, quod) 
aliqui: αόριστη επιθετ. αντων. (aliqui, aliqua, aliquod· το ουδέτερο έχει ονομαστική και αιτιατική πληθυντικού: aliqua 
subvenerit:υποτακτ. πρκ. και όχι οριστική συντελεμένου μέλλοντα λόγω εξαρτημένου υποθετικού  λόγου. 
nequeamus:ελλειπτικό το ρήμα 
destiti: δεν έχει σουπίνο 
omnes: αιτιατική επειδή είναι αντικείμενο  
cuperent: β΄ ενικό προστακτ. ενεστ. cupe 
 nihil:αιτιατ. εν. (nihil, nullius rei, nulli rei, nihil, - , nulla re· ορισμένοι δίνουν και πληθυντικό: nullae res, nullarun rerum…) 
 miserius (1o): αιτιατ. εν. ουδ.· υπερθετ.: miserrimus// miserius (2o): ονομαστ. εν. ουδ.·  
reddit:+ 2 αιτιατ. (αντικ.-κτγρμ.)  
victores, ferociores, impotentiores: αιτιατικές πληθυντικού 
tales: η δεικτική αντωνυμία talis, talis, tale κλίνεται όπως ένα τριτόκλιτο επίθετο: talis, talis, tali, talem, -, tali /  tales, … 
obsequatur: αποθετ.
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 37
  1. ΣΥΜΠΤΥΞΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΜΕΤΟΧΗ
  • quae… pertinerent =  pertinentia
  • etsi ego clamabam… =  me clamante
  1. Ο ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
nisi… subvenerit ( υποτακτ. παρακ.) -  salvi esse nequeamus: εξαρτημένος υποθετικός λόγος α΄ είδους. Στον ευθύ λόγο: nisisubvenerit ( οριστ. συντελ. μέλλ.) -  salvi esse nequimus:
3.   ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΓΚΛΙΣΗΣ ΕΚΦΟΡΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
  •   quaepertinerent: η υποτακτική δηλώνει το δυνατό ή ενδεχόμενο
  •  quaevelit: η υποτακτική λόγω έλξης
  •   quorumparta sit:  η υποτακτική λόγω έλξης
4.   ΔΙΑΦΟΡΑ
  •   ut veni ad urbem: η χρονική πρόταση δηλώνει το προτερόχρονο.
  •   etsi ego clamabam nihil esse bello civili miseries: η δευτ. εναντιωματική με οριστική γιατί δηλώνει μια πραγματική κατάσταση παρά την οποία ισχύει το περιεχόμενο της κύριας πρότασης.
  •   nihil esse bello civili miserius =  nihil esse miserius quam bellum civile
  •   nihil miserius quam ipsa victoria =  nihil miserius ipsa victoria
  •   etiamsinon sint :  δευτ. παραχωρητική πρότ. (με υποτακτική επειδή δηλώνει μια υποθετική κατάσταση που κι αν δεχτούμε ότι αληθεύει δεν αναιρεί το περιεχόμενο της κύριας)
  •   dico -  facio:  β΄εν. προστακτ. Ενεστ. Ε.Φ.: dic - fac
  •   miser:  Υπερθετ.: miserrimus
  •   fio:  γερουνδιακό: faciendus, -a, -um
  •   quorum auxilio =  per quos
  •   pario: μτχ. μέλλ.: pariturus
5.   ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
¬  utsalvi esse nequeamus: δευτ. συμπερασματ. πρότ.,  επιρρηματ. προσδ. του αποτελέσματος στην κύρια πρότ. της περιόδου. Εισάγεται με τον συμπερασματικό σύνδεσμο ut (καταφατική)· στην κύρια πρότ. υπάρχει η το eum= talem· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα (εξάρτηση από αρκτικό χρόνο[deducta est:κυρίως παρακείμενος] , αναφορά στο παρόν-μέλλον)· ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων: το αποτέλεσμα είναι ιδωμένο τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του (συγχρονισμός κύριας-δευτερεύουσας)
¬  ut pugnare cuperent: δευτ. συμπερασματ. πρότ., επιρρηματ. προσδ. του αποτελέσματος στην κύρια πρότ. της περιόδου. Εισάγεται με τον συμπερασματικό σύνδεσμο ut (καταφατική)· στην κύρια πρότ. υπάρχει η το δεικτικό tantum· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου παρατατικού (εξάρτηση από ιστορικό χρόνο[invaserat: υπερσυντέλικος] , αναφορά στο παρελθόν)· ιδιομορφία  ως προς την ακολουθία των χρόνων: το αποτέλεσμα είναι ιδωμένο τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του (συγχρονισμός κύριας-δευτερεύουσας)
¬  ut necessitate esse cogantur: δευτ. συμπερασματ. πρότ.,  επιρρηματ. προσδ. του αποτελέσματος στην κύρια πρότ. της περιόδου. Εισάγεται με τον συμπερασματικό σύνδεσμο ut (καταφατική)· εκφέρεται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα (εξάρτηση από αρκτικό χρόνο[reddit] , αναφορά στο παρόν-μέλλον)· ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων: το αποτέλεσμα είναι ιδωμένο τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του (συγχρονισμός κύριας-δευτερεύουσας)
¬  ut non solum ea fiant…//sed etiam ut victor obsequatur iis: δύο (2) δευτ. συμπερασματ. πρότ.,  επιρρηματ. προσδ. του αποτελέσματος στην κύρια πρότ. της περιόδου. Εισάγονται με τον συμπερασματικό σύνδεσμο ut (καταφατικές)· στην κύρια πρότ. υπάρχει η το δεικτικό  taleς· εκφέρονται με υποτακτική επειδή στη λατινική το αποτέλεσμα θεωρείται πάντα μια υποκειμενική κατάσταση· χρόνου ενεστώτα (εξάρτηση από αρκτικό χρόνο[ sunt] , αναφορά στο παρόν-μέλλον)· ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων: το αποτέλεσμα είναι ιδωμένο τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του (συγχρονισμός κύριας-δευτερεύουσας)
  1. ut pugnare cuperent:  πώς θα εκφερόταν η πρόταση αν ο ομιλητής θεωρούσε το αποτέλεσμα πράξη ολοκληρωμένη στο παρελθόν;
ut pugnare cupiverint ( υποτ. παρακ.)

7.   ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΟΝΟΜΑΤΙΚΩΝ ΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΥΠΩΝ
Ον. ρημ. τύπος
Συντ. θέση
Υποκείμ.
¨        esse
sentire
¨        dicere
¨        facere
¨        pugnare
¨        esse
¨        esse
τελ. απρμφ., αντικ.  στο nequeamus
τελ. απρμφ., αντικ. στο destiti
τελ. απρμφ.,  αντικ. στο destiti  
τελ. απρμφ.,  αντικ. στο destiti
τελ. απρμφ.,  αντικ.  στο  cuperent
ειδ. απμφ.,  αντικ.  στο clamabam 
τελ. απρμφ.,  αντικ.  στο  cogantur
nos (ταυτ.)
ego (ταυτ.)
ego (ταυτ.)
ego (ταυτ.)
omnes (ταυτ.)
nihil (ετεροπρ)
ενν. victores (ταυτ.)