αδίδακτο: η δύναμη του λόγου

κείμενο

“῏Ω Πλάτων, ἥκω σοι φυγὰς οὐχ ὁπλιτῶν δεόμενος οὐδὲ ἱππέων ἐνδεὴς γενόμενος τοῦ ἀμύνασθαι τοὺς ἐχθρούς, ἀλλὰ λόγων καὶ πειθοῦς, ᾗ σὲ μάλιστα ἠπιστάμην ἐγὼ δυνάμενον ἀνθρώπους νέους ἐπὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ δίκαια προτρέποντα εἰς φιλίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἀλλήλοις καθιστάναι ἑκάστοτε· ὧν ἐνδείᾳ κατὰ τὸ σὸν μέρος νῦν ἐγὼ  καταλιπὼν Συρακούσας ἐνθάδε πάρειμι. καὶ τὸ μὲν ἐμὸν ἔλαττον ὄνειδός σοι φέρει· φιλοσοφία δέ, ἣν ἐγκωμιάζεις ἀεὶ καὶ ἀτίμως φῂς ὑπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων φέρεσθαι, πῶς οὐ προδέδοται τὰ νῦν μετ' ἐμοῦ μέρος ὅσον ἐπὶ σοὶ γέγονεν; καὶ Μεγαροῖ μὲν εἰ κατοικοῦντες ἐτυγχάνομεν, ἦλθες δήπου ἄν μοι βοηθὸς ἐφ' ἅ σε παρεκάλουν, ἢ πάντων ἂν φαυλότατον ἡγοῦ σαυτόν·  (Πλάτωνος, 7^Η Επιστολή, 328d-329a)

ασκήσεις

1.  Να γραφεί ό,τι ζητείται για καθέναν από τους τύπους που ακολουθούν:

• ὁπλιτῶν: η κλητική ενικού και η ονομαστική πληθυντικού
• δεόμενος: το β΄ ενικό οριστικής και προστακτικής ενεστώτα· το απρμφ. ενεστώτα
• ἱππέων: η κλητική ενικού και η αιτιατική πληθυντικού
• ἐνδεής: η αιτιατική ενικού αρσενικού και η ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου
• πειθοῦς: οι υπόλοιπες πτώσεις 
• ἠπιστάμην, δυνάμενον: το γ΄ ενικό υποτακτικής και ευκτικής ενεστώτα
• καθιστάναι: το β΄ ενικό σε όλες τις εγκλίσεις του ίδιου χρόνου
• ὧν: η ονομαστική και των δύο αριθμών στο ίδιο γένος
• καταλιπών: η δοτική πληθυντικού στα τρία γένη στον ίδιο χρόνο
• πάρειμι: το β΄ ενικό σε όλες τις εγκλίσεις στον ίδιο χρόνο
• ἔλαττον: ο αντίστοιχος τύπος στους άλλους βαθμούς
• φέρεσθαι: ο αντίστοιχος τύπος στον αόριστο και στον παρακείμενο
• προδέδοται: το β΄ ενικό προστακτικής όλων των χρόνων
• κατοικοῦντες: το α΄ ενικό οριστικής των ιστορικών χρόνων
• ἐτυγχάνομεν: ο αντίστοιχος τύπος στον μέλλοντα και στον αόριστο
• ἡγοῦ: το γ΄ ενικό και πληθυντικό στον χρόνο που βρίσκεται
• σαυτόν: ο αντίστοιχος τύπος στα άλλα πρόσωπα 

 2. Να προσδιοριστεί η συντακτική θέση των απρόθετων γενικών του κειμένου

 3.  Να προσδιοριστεί η συντακτική θέση των μετοχών του κειμένου

4. 
΄΄καὶ Μεγαροῖ μὲν εἰ κατοικοῦντες ἐτυγχάνομεν, ἦλθες δήπου ἄν μοι βοηθὸς ἐφ' ἅ σε παρεκάλουν, ἢ πάντων ἂν φαυλότατον ἡγοῦ σαυτόν΄΄: 

α. Να προσδιοριστεί το είδος του υποθετικού λόγου

β. Να μεταφερθεί στον πλάγιο λόγο με όλους τους δυνατούς τρόπους αφού εξαρτηθεί από το Δίων ἕλεγε Πλάτωνι