αδίδακτο: η θεωρία της ανάμνησης

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

῞Ατε οὖν ἡ ψυχὴ ἀθάνατός τε οὖσα καὶ πολλάκις γεγονυῖα, καὶ ἑωρακυῖα καὶ τὰ ἐνθάδε καὶ τὰ ἐν ῞Αιδου καὶ πάντα χρήματα, οὐκ ἔστιν ὅτι οὐ μεμάθηκεν· ὥστε οὐδὲν θαυμαστὸν καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ ἄλλων οἷόν τ' εἶναι αὐτὴν ἀναμνησθῆναι, ἅ γε καὶ πρότερον ἠπίστατο. ἅτε γὰρ τῆς φύσεως ἁπάσης συγγενοῦς οὔσης, καὶ μεμαθηκυίας τῆς ψυχῆς ἅπαντα, οὐδὲν κωλύει ἓν μόνον ἀναμνησθέντα—ὃ δὴ μάθησιν καλοῦσιν ἄνθρωποι—τἆλλα πάντα αὐτὸν ἀνευρεῖν, ἐάν τις ἀνδρεῖος ᾖ καὶ μὴ ἀποκάμνῃ ζητῶν· τὸ γὰρ ζητεῖν ἄρα καὶ τὸ μανθάνειν ἀνάμνησις ὅλον ἐστίν. οὔκουν δεῖ πείθεσθαι τούτῳ τῷ ἐριστικῷ λόγῳ· οὗτος μὲν γὰρ ἂν ἡμᾶς ἀργοὺς ποιήσειεν καὶ ἔστιν τοῖς μαλακοῖς τῶν ἀνθρώπων ἡδὺς ἀκοῦσαι. (Πλάτωνος Μένων)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1.     Να γραφεί ό,τι ζητείται για καθέναν από τους γραμματικούς τύπους που ακολουθούν:

  ἑωρακυῖα: ο αντίστοιχος τύπος στον μέλλοντα και στον αόριστο

 μεμάθηκεν: οι ονοματικοί ρηματικοί τύποι στον μέλλοντα και στον αόριστο

 ἀναμνησθῆναι: το β΄ ενικό προστακτικής και η δοτική πληθυντικού μτχ. αρσεν. στον ίδιο χρόνο

  ἠπίστατο: το ίδιο πρόσωπο στην υποτακτική και ευκτική ενεστώτα.

  ἀνευρεῖν: το β΄ ενικό προστακτικής και η δοτική πληθυντικού μτχ. αρσεν. στον ίδιο χρόνο

  μάθησιν: οι πλάγιες πτώσεις στον άλλον αριθμό.

  ζητῶν: οι ονοματικοί ρηματικοί τύποι στον παρακείμενο

 πείθεσθαι: το γ΄ ενικό και πληθυντικό οριστικής και το απαρέμφατο στον παρακείμενο.

  ποιήσειεν: ο αντίστοιχος τύπος στους άλλους χρόνους στην ίδια φωνή

         ἡδύς: τα επίθετα και τα επιρρήματα στους τρεις βαθμούς.

2. γεγονυῖα, οὔσης, ἀναμνησθέντα: Να αναλυθούν οι μτχ. στο αντίστοιχο είδος δευτερεύουσας πορότασης.

3.     οὔκουν δεῖ πείθεσθαι τούτῳ τῷ ἐριστικῷ λόγῳ:  να αντικατασταθεί από ρηματικό επίθετο.

4. Να προσδιοριστεί η συντακτική θέση των απρμφ. (άναρθρων-έναρθρων) του κειμένου.

5. Να εντοπιστούν οι λέξεις του κειμένου που έχουν συντακτική θέση κατηγορουμένου.

6.  ΄΄ἅτε γὰρ τῆς φύσεως ἁπάσης συγγενοῦς οὔσης, καὶ μεμαθηκυίας τῆς ψυχῆς ἅπαντα, οὐδὲν κωλύει ἓν μόνον ἀναμνησθέντα—ὃ δὴ μάθησιν καλοῦσιν ἄνθρωποι—τἆλλα πάντα αὐτὸν ἀνευρεῖν, ἐάν τις ἀνδρεῖος ᾖ καὶ μὴ ἀποκάμνῃ ζητῶν΄΄: Να μεταφερθεί στον πλάγιο λόγο με όλους τους δυνατούς τρόπους εξαρτημένο από το Σωκράτης ἔλεγε.

7. ὃ δὴ μάθησιν καλοῦσιν ἄνθρωποι // οὗτος μὲν γὰρ ἂν ἡμᾶς ἀργοὺς ποιήσειεν: Να τραπεί η σύνταξη σε παθητική.