ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ: ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

κείμενο

Τρομοκρατία χωρίς ιδεολογικό φερετζέ

Το τρομοκρατικό χτύπημα στη Βοστόνη είναι ό,τι πιο άνανδρο, ό,τι πιο πρόστυχο και ό,τι πιο ανησυχητικό έχω δει τις τελευταίες δεκαετίες.

Άνανδρο, γιατί στόχος ήταν απλοί άνθρωποι, κάθε ηλικίας, που μετείχαν σε έναν μαραθώνιο, από αυτούς που διοργανώνονται, τα τελευταία χρόνια, σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Στόχος εδώ δεν είναι ο πρωταθλητισμός, αλλά η χαρά της συμμετοχής. Γι’ αυτό και βλέπουμε να συμμετέχουν από καλά προπονημένοι αθλητές, μέχρι ηλικιωμένοι και παιδιά. Η Βοστόνη έχει παράδοση δεκαετιών στη διοργάνωση τέτοιων μαραθώνιων - με αθρόα, μάλιστα, συμμετοχή κόσμου.  Άνανδρο, λοιπόν, το χτύπημα γιατί δεν άφηνε κανένα περιθώριο σε όσους μετείχαν στον μαραθώνιο, όχι μόνο να αμυνθούν, αλλά ούτε καν να υποπτευθούν μέσα στη χαρά αυτού του γεγονότος τι μπορούσε να τους συμβεί. Η επιτυχία των τρομοκρατών, δεδομένη. Μόνη προϋπόθεση να δούλευαν οι εκρηκτικοί μηχανισμοί που είχαν τοποθετήσει κάτω από τις εξέδρες, κοντά στη γραμμή τερματισμού. Και δούλεψαν. Και τα μεταλλικά καρφιά με τα οποία είχαν γεμίσει τις βόμβες, σκόρπισαν θάνατο και τρόμο.   

Πρόστυχο, γιατί εξ ορισμού κάθε τρομοκρατικό χτύπημα που στοχεύει στην αφαίρεση ανθρώπινης ζωής είναι από τη φύση του πρόστυχο. Αλλά και για έναν λόγο παραπάνω. Εδώ το χτύπημα δεν στόχευε μόνο στη δολοφονία και τον τραυματισμό αθώων ανθρώπων. Στόχευε ταυτόχρονα στη δολοφονία της χαράς της συμμετοχής στο ίδιο το γεγονός του μαραθώνιου. Εδώ, με εξαίρεση πολύ λίγους αθλητές και αθλήτριες, όπως είπα και πιο πάνω, στόχος δεν είναι η πρωτιά, αλλά η συμμετοχή και στην, καλύτερη περίπτωση, ο τερματισμός. Εδώ δεν υπάρχει χρήμα, παρά μόνο ΄΄ευ αγωνίζεσθαι΄΄. Έπαθλο το ότι τα κατάφερες, χαρά το ότι ήσουν μέρος αυτής της γιορτής. Γι’ αυτό λέω ότι το χτύπημα αυτό, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, ήταν και πρόστυχο. Είχε σαν ιδεολογικό στόχο τη δολοφονία της ανθρώπινης χαράς.

Ανησυχητικό, γιατί αποτελεί μια αναβάθμιση, μια ποιοτική αλλαγή στους στόχους της τρομοκρατίας. Εδώ δεν υπάρχει πια το ιδεολόγημα του υποτιθέμενου “εχθρού”. Του “εχθρού” που χρησίμευε στο να υποστηρίξει ή να δικαιολογήσει, πάντα βέβαια κατά την άποψη των τρομοκρατών, την πράξη τους σαν πράξη εκδίκησης απέναντι στον κακό και μισητό εχθρό. Εδώ οι μάσκες πέσανε. Υπάρχει απλά και ξεκάθαρα η επιθυμία για αίμα και για τρομοκράτηση. Καμία προσπάθεια να περιβληθεί το εγχείρημα με ιδεολογικό “κοστούμι”. Σαν να μη χρειάζεται, πια, κάτι τέτοιο. Μιλάμε για τρομοκρατία, στην πιο πούρα της μορφή. Και αυτό καθιστά το χτύπημα στη Βοστόνη ιδιαίτερα επικίνδυνο και ανησυχητικό. 

Η ιστορία του οκτάχρονου αγοριού που σκοτώθηκε, την ώρα που ετοιμαζόταν να αγκαλιάσει τον πατέρα του που τερμάτιζε, είναι μία ιστορία φρίκης που σηματοδοτεί μια νέα σελίδα της τρομοκρατίας, είτε αυτή είναι εγχώρια, όπως ισχυρίζονται μερικοί, είτε είναι διεθνής, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι. (prot., Αλέκος Λασκαράτος)

ασκήσεις

Α.   Να αποδοθεί το περιεχόμενο του κειμένου σε μια περιεκτική παράγραφο των 90 περίπου λέξεων.

Β.  

1.    ΄΄ Στόχος εδώ δεν είναι ο πρωταθλητισμός, αλλά η χαρά της συμμετοχής΄΄: Να αναπτυχθεί η άποψη σε μία παράγραφο των 100 περίπου λέξεων με την τεχνική της σύγκρισης-αντίθεσης.

2.   Να προσδιοριστεί αιτιολογημένα το είδος της συλλογιστικής πορείας του κειμένου.

3.   Ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιούνται στη 2^η παράγραφο του κειμένου;

4.    Να δοθεί ένα συνώνυμο για κάθε λέξη της 2^ης παραγράφου με έντονη γραφή.

5.   Να προσδιοριστούν οι τρόποι ανάπτυξης της 3^ης παραγράφου του κειμένου.

6.   Να προσδιοριστεί αιτιολογημένα το είδος του κειμένου (άρθρο, δοκίμιο, επιφυλλίδα,…)

Γ.   Σε ένα άρθρο 500 περίπου λέξεων, που θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα του σχολείου σου, αναφέρεσαι στους παράγοντες εκείνους που αμαυρώνουν το γνήσιο αθλητικό πνεύμα.