Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟΥ ΑΡΧΑΙΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ 2014



Γ1. Γιατί νομίζω πως εσείς δεν αγνοείτε ότι ήδη έχουν συμβεί πολλά τέτοιου είδους γεγονότα, τα οποία στην αρχή όλοι ανεξαιρέτως θεώρησαν πως ήταν συμφορές, και συμπονούσαν αυτούς που τις έπαθαν, ύστερα όμως έκριναν πως αυτά τα ίδια είχαν γίνει αιτία πολύ μεγάλων καλών. Και γιατί πρέπει να πούμε τα μακρινά (γεγονότα); Αλλά και τώρα μπορούμε να βρούμε πως οι πρωταγωνίστριες  πόλεις, εννοώ την Αθήνα και τη Θήβα, έφτασαν σε μεγάλη πρόοδο όχι με την ειρήνη αλλά με τα γεγονότα με τα οποία πάλι ανέκτησαν τη δύναμή τους, αφού (αν και) προηγουμένως στον πόλεμο δοκίμασαν αποτυχίες, και από αυτά (μπορούμε να βρούμε πως) η μία ( η Αθήνα) έγινε ηγέτιδα των Ελλήνων, ενώ η άλλη (η Θήβα) έχει γίνει σήμερα τόσο μεγάλη, όση ποτέ κανείς μέχρι σήμερα δεν περίμενε ότι θα γίνει· γιατί η φήμη και η λαμπρότητα συνήθως αποκτιούνται όχι με την αδράνεια αλλά με τους αγώνες.

Γ2.  
ὑμᾶς: (ἓ)
πόρρω: πορρωτάτω
ἀγαθῶν: εὖ
αὑτὰς: ὑμῶν αὐτῶν
ἡγεμόνα: ἡγεμόσι(ν)
οἶμαι: ᾤετο
ὑπέλαβον: ὑπειλῆφθαι
τοῖς παθοῦσι: τοῖς πεισομένοις
ἔγνωσαν: γνοίη
καταστᾶσαν: κατάστηθι

Γ3α.
ὑμᾶς: υποκείμενο του ειδικού απρμφ. ἀγνοεῖν (ετεροπροσωπία)
συμφοράς: κατηγορούμενο στο ἃς μέσω του συνδετικού εἶναι
τοῖς παθοῦσι: επιθετική μτχ., αντικείμενο του συνηχθέσθησαν
τί: επιρρηματική αιτιατική, επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο δεῖ
λαβούσας: κατηγορηματική μτχ. από το εὕροιμεν ἂν· αναφέρεται στο τὰς πόλεις (αντικείμενο του ρηματικού τύπου εξάρτησης)
ἡγεμόνα: κατηγορούμενο στο τὴν μέν μέσω του συνδετικού καταστᾶσαν

Γ3β. 
α.  Ὁ ῥήτωρ εἶπεν ὅτι αἱ ἐπιφάνειαι καὶ λαμπρότητες οὐκ ἐκ τῆς ἡσυχίας ἀλλ’ ἐκ τῶν ἀγώνων γίγνεσθαι φιλοῖεν
β.  Ὁ ῥήτωρ εἶπεν τὰς ὲπιφανείας καὶ λαμπρότητας οὐκ ἐκ τῆς ἡσυχίας ἀλλ’ ἐκ τῶν ἀγώνων γίγνεσθαι φιλεῖν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου