ΚΕΙΜΕΝΟ
῎Ετι δὲ μειράκιον ὢν1 ἐστρατεύσατο2 τὴν εἰς Ποτείδαιαν στρατείαν, καὶ Σωκράτη σύσκηνον εἶχε καὶ παραστάτην ἐν τοῖς ἀγῶσιν. ἰσχυρᾶς δὲ γενομένης3 μάχης ἠρίστευσαν μὲν ἀμφότεροι, τοῦ δ' ᾿Αλκιβιάδου τραύματι περιπεσόντος4 ὁ Σωκράτης προέστη5 καὶ ἤμυνε6, καὶ μάλιστα δὴ προδήλως ἔσωσεν αὐτὸν μετὰ τῶν ὅπλων. ἐγίνετο μὲν οὖν τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ Σωκράτους τὸ ἀριστεῖον· ἐπεὶ δ' οἱ στρατηγοὶ διὰ τὸ ἀξίωμα τῷ ᾿Αλκιβιάδῃ σπουδάζοντες7 ἐφαίνοντο8 περιθεῖναι9 τὴν δόξαν, ὁ Σωκράτης βουλόμενος10 αὔξεσθαι11 τὸ φιλότιμον12 ἐν τοῖς καλοῖς αὐτοῦ, πρῶτος ἐμαρτύρει13 καὶ παρεκάλει στεφανοῦν14 ἐκεῖνον καὶ διδόναι14 τὴν πανοπλίαν. (Πλούταρχος, Αλκιβιάδης, 7, 3-5)
ΣΧΟΛΙΑ
1. ὤν: χρον. μτχ. ( = ὅτε ἦν)
2. στρατεύομαι τὴν στρατείαν (σύστ. αντικ.) = παίρνω μέρος στην εκστρατεία
3. (μάχης) γενομένης: γεν. απόλ., χρον. μτχ. (= ἐπεὶ μάχη ἐγένετο)
4. περιπίπτω = α. πέφτω πάνω σε κάποιον και τον αγκαλιάζω, β. [+ δοτ.] συναντιέμαι με κάποιον· συγκρούομαι, γ. [τραύματι] τραυματίζομαι
5. προΐσταμαι [+ γεν.] = είμαι επικεφαλής κάποιου, στέκομαι μπροστά από κάποιον ώστε να τον προστατεύω
6. ἀμύνω [+ δοτ.] = βοηθώ, υπερασπίζω κάποιον ή κάτι
7. σπουδάζω: α. μέλλ.: σπουδάσομαι, β. [+ τελ. απρμφ.] είμαι πρόθυμος να, καταβάλλω κάθε προσπάθεια να
8. φαίνομαι [ + κατηγορηματ. μτχ.] = φαίνομαι καθαρά ότι, είμαι φανερός ότι, φαίνομαι πράγματι ότι· πρκ.: πέφασμαι, πέφανσαι, πέφανται, κτλ.
9. περιθεῖναι: απρμφ. ενεργ. αορ. του περιτίθημι = [ τινί τι] παρέχω, χορηγώ
10. βουλόμενος: αιτιολογ. μτχ. ( = ὅτι ἐβούλετο)
11. αὔξομαι ή αὐξάνομαι = αυξάνομαι, γίνομαι μεγαλύτερος, περισσότερος
12. τὸ φιλότιμον = ἡ φιλοτιμία = ένθερμη αγάπη τιμής ή δόξας, φιλοδοξία
13. μαρτυρῶ = [αμτβ.] δίνω μαρτυρία, βεβαιώνω
14. στεφανοῦν, διδόναι: στον ευθύ λόγο: στεφανοῦτε, δίδοτε (το τελ. απρμφ. στον ευθύ λόγο τρέπεται σε κύρια πρότ. επιθυμίας κυρίως με προστακτ., αλλά και υποτακτ. και σπντ. ευχ. ευκτ.)
῎Ετι δὲ μειράκιον ὢν1 ἐστρατεύσατο2 τὴν εἰς Ποτείδαιαν στρατείαν, καὶ Σωκράτη σύσκηνον εἶχε καὶ παραστάτην ἐν τοῖς ἀγῶσιν. ἰσχυρᾶς δὲ γενομένης3 μάχης ἠρίστευσαν μὲν ἀμφότεροι, τοῦ δ' ᾿Αλκιβιάδου τραύματι περιπεσόντος4 ὁ Σωκράτης προέστη5 καὶ ἤμυνε6, καὶ μάλιστα δὴ προδήλως ἔσωσεν αὐτὸν μετὰ τῶν ὅπλων. ἐγίνετο μὲν οὖν τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ Σωκράτους τὸ ἀριστεῖον· ἐπεὶ δ' οἱ στρατηγοὶ διὰ τὸ ἀξίωμα τῷ ᾿Αλκιβιάδῃ σπουδάζοντες7 ἐφαίνοντο8 περιθεῖναι9 τὴν δόξαν, ὁ Σωκράτης βουλόμενος10 αὔξεσθαι11 τὸ φιλότιμον12 ἐν τοῖς καλοῖς αὐτοῦ, πρῶτος ἐμαρτύρει13 καὶ παρεκάλει στεφανοῦν14 ἐκεῖνον καὶ διδόναι14 τὴν πανοπλίαν. (Πλούταρχος, Αλκιβιάδης, 7, 3-5)
ΣΧΟΛΙΑ
1. ὤν: χρον. μτχ. ( = ὅτε ἦν)
2. στρατεύομαι τὴν στρατείαν (σύστ. αντικ.) = παίρνω μέρος στην εκστρατεία
3. (μάχης) γενομένης: γεν. απόλ., χρον. μτχ. (= ἐπεὶ μάχη ἐγένετο)
4. περιπίπτω = α. πέφτω πάνω σε κάποιον και τον αγκαλιάζω, β. [+ δοτ.] συναντιέμαι με κάποιον· συγκρούομαι, γ. [τραύματι] τραυματίζομαι
5. προΐσταμαι [+ γεν.] = είμαι επικεφαλής κάποιου, στέκομαι μπροστά από κάποιον ώστε να τον προστατεύω
6. ἀμύνω [+ δοτ.] = βοηθώ, υπερασπίζω κάποιον ή κάτι
7. σπουδάζω: α. μέλλ.: σπουδάσομαι, β. [+ τελ. απρμφ.] είμαι πρόθυμος να, καταβάλλω κάθε προσπάθεια να
8. φαίνομαι [ + κατηγορηματ. μτχ.] = φαίνομαι καθαρά ότι, είμαι φανερός ότι, φαίνομαι πράγματι ότι· πρκ.: πέφασμαι, πέφανσαι, πέφανται, κτλ.
9. περιθεῖναι: απρμφ. ενεργ. αορ. του περιτίθημι = [ τινί τι] παρέχω, χορηγώ
10. βουλόμενος: αιτιολογ. μτχ. ( = ὅτι ἐβούλετο)
11. αὔξομαι ή αὐξάνομαι = αυξάνομαι, γίνομαι μεγαλύτερος, περισσότερος
12. τὸ φιλότιμον = ἡ φιλοτιμία = ένθερμη αγάπη τιμής ή δόξας, φιλοδοξία
13. μαρτυρῶ = [αμτβ.] δίνω μαρτυρία, βεβαιώνω
14. στεφανοῦν, διδόναι: στον ευθύ λόγο: στεφανοῦτε, δίδοτε (το τελ. απρμφ. στον ευθύ λόγο τρέπεται σε κύρια πρότ. επιθυμίας κυρίως με προστακτ., αλλά και υποτακτ. και σπντ. ευχ. ευκτ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου