οι τελευταίες στιγμές του Σωκράτη, Πλάτων, Φαίδων

Κείμενο

 Καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες ᾐσχύνθημέν τε καὶ ἐπέσχομεν τοῦ δακρύειν. ὁ δὲ περιελθών, ἐπειδή οἱ βαρύνεσθαι ἔφη τὰ σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιος—οὕτω γὰρ ἐκέλευεν ὁ ἄνθρωπος— καὶ ἅμα ἐφαπτόμενος αὐτοῦ οὗτος ὁ δοὺς τὸ φάρμακον, διαλιπὼν χρόνον ἐπεσκόπει τοὺς πόδας καὶ τὰ σκέλη, κἄπειτα σφόδρα πιέσας αὐτοῦ τὸν πόδα ἤρετο εἰ αἰσθάνοιτο, ὁ δ' οὐκ ἔφη. καὶ μετὰ τοῦτο αὖθις τὰς κνήμας· καὶ ἐπανιὼν οὕτως ἡμῖν ἐπεδείκνυτο ὅτι ψύχοιτό τε καὶ πήγνυτο. καὶ αὐτὸς ἥπτετο καὶ εἶπεν ὅτι, ἐπειδὰν πρὸς τῇ καρδίᾳ γένηται αὐτῷ, τότε οἰχήσεται. (Πλάτων, Φαίδων, 117e-118a) [πήγνυτο: σύμφωνα με το λεξικό LIDDELL- SCOTT τύπος ευκτικής αντί πηγνύοιτο]

ασκήσεις

1.  Να μεταφραστεί το κείμενο.

2.  Να γραφεί ό,τι ζητείται για κάθε λέξη/φράση του κειμένου:

ἀκούσαντες: το β΄ ενικό προστακτικής στον ίδιο χρόνο και η μτχ. μέλλοντα στον αντίστοιχο τύπο

ἐπέσχομεν: το β΄ ενικό προστακτικής και το απρμφ. στον ίδιο χρόνο

οἱ: ο αντίστοιχος τύπος στα άλλα πρόσωπα

ἐφαπτόμενος: ο αντίστοιχος τύπος στον παρακείμενο

δούς: η δοτική πληθυντικού στο ίδιο γένος στον ίδιο χρόνο

τοὺς πόδας: η κλητική ενικού και η δοτική πληθυντικού

τὰ σκέλη: η δοτική και των δύο αριθμών

ἤρετο: το απρμφ. στον ίδιο χρόνο

ἐπανιών: το γ΄ ενικό στην υποτακτική και προστακτική στον ίδιο χρόνο

ἡμῖν: ο αντίστοιχος τύπος στα άλλα πρόσωπα

γένηται: το απρμφ. στον ίδιο χρόνο.

3.  Η πρόταση με ρήμα το αἰσθάνοιτο να σχολιαστεί συντακτικά (είδος, εισαγωγή, συντακτική θέση, εκφορά) και να μεταφερθεί στον ευθύ λόγο.

4. Να προσδιοριστεί η συντακτική θέση των λέξεων/φράσεων που ακολουθούν:

·      τοῦ δακρύειν:

·      βαρύνεσθαι:

·      ὕπτιος:

·      αὐτοῦ:

·      ἡμῖν:

·      αὐτός:

5.  Να προσδιοριστεί το είδος του λανθάνοντα υποθετικού λόγου του κειμένου.